DİABOLİK LOVERS KAYIP SAKAMAKİ

Bölüm-7

Merhabalar okurlar. Nasılsınız. Sizce Nicky doğrumu yapıyor. Lütfen yorumlara belirtin.

-Şimdi ben gideyim.

-İkiz-chan ne güzel resimler çiziyorsun?

-Ne? Resimlerimi ver. Neden izinsiz aldın?

-Yerdeydi. O yüzden.

Odama kalkmaya başladım ve odama girdiğim an yerdeki eşyalarımı toplamaya başladım.

~Salonda~

-Bizden soğudu bu kız! Napıcaz?

-Onu söylemeden önce düşünerdin bay büyük abi.

-Benimlede kötü konuşdu. İkiziyle. Ben ne yapdım ki?

-Ona galiba fazla uzak düşdük. En iyisi biraz yakınlaşmak. Şimdi tek tek odasına gidin ve bir türlü özür dileyin. Kanato sen ilk git. Sonra Laito. Ayato. Shu. Subaru ve ben. Hadi başlayın.

-O zaman ben Teddy le gidiyorum.

Ağır adımlarla Chi-sanın odasına kalkıyordum ve kapıyı vurdum.

~Benim gözümden~

-Kim o?

-Ben abla. Kanato.

-Gel hadi.

-Benden küstünmü? Ben ne yaptım ki?

-Senden küstüyümüde kim söyledi? Sadece bu evde kalmak istemiyorum. Hey Kanato sana bir sır vereyimmi?

-Evet. Ne?

-Seni sevdim. Ama gitmek zorundayım. Bir kaç güne bu evden gidicem. Sizi seviyorum. Ama inanmıyorum. Sizin bir yanlışınız oldu. Benimle ilgili. Ve burdan gitdikden sonra iyi olucam. Tamam mı?

-Ama yinede. Gerçekden bize inanmamışsın Abla. Senden özür dilerim.

~Genel~

Üzgün halde Teddy sini kucaklayan Kanatoya bakdık.

-Noldu?

-Evden gidiceyini söyledi. Bize inanmıyormuş. Sizin yüzünüzden oldu. Öğle söylemeseydiniz şimdi gitmiycekdi. Kanato psikopatca bağırıyordu.

-O zaman ben gideyim. İkizimi etkileye bilicekmiyim.

Laitonun gitmesiyle yeniden beklemeye başladık.

-İkiz-chan. İçeri gire bilirmiyim. Ve ayrıca biraz öncekine göre özür dilerim. Seni kızdırmak için yapmamışdım.

-Girebilirsin ama ikiz-chan demeyi kes. Ben senin ikizin diğilim.

-Nedenmiş o?

-Öyle işde. Ne söylüycekdin. Yerdeki son eşyayıda aldım ve çantama koydum.

-O zaman hata yapdığını öğrenince kötü olucaksın Chiyone. Sayanora İkiz.

Laitodanda beklediğimiz gibi işe yaramamışdı.

-Yeter artık. Ben buna son vericem. Dedi ve Shu odaya kalkdı. İzin almadan odaya daldı ve konuşmaya başladı.

-Bak. O zaman seninle şaka yapmışdım. Seni hepimiz seviyoruz. Neden bize güvenmiyorsun?

-Bu numaraya ulaşılamıyor. Lütfen biraz daha sonra arıyın.

-Ne?

-Diyorum ki eğer tüm dediklerin bitdiyse. Teşekkür ederim ama ben bu yalanlara inanıcak kadar saf diğilim. Şimdi lütfen odamı pardon bana verdiğiniz odadan çıkın.