I open the door and saw how big the room is. Sobrang laki nya as in pang VIP ang peg. Ganoin. Kaya siguro double eight yung room number nya, special.
"You." I heard a cold voice. It was him. "You'll be sleeping here and I'm upstairs."
I looked at him and nodded. Hindi naman talaga sya second floor, hindi rin sya double deck. Nakabukod yung hagdan paakyat sa kama nya at medyo maluwag rin yon. From where I stand I can see a bookshelf and a study table.
"Listen, I'm all alone here until you came so there will be rules."
"Rul----" hindi ko pa natatapos ay itinaas na nya yung kamay nya para pigilan akong magsalita.
"Number 1: I dont like noise. So you are not about to speak unless I ask you something."
"Ba--" he did it again.
"Number 2: I dont like talking. So questions are not allowed." He stop for a while. "Number 3: I hate mess."
I rolled my eyes. As if naman, hindi ako makalat no.
"What are you doing?" he noticed what I did.
"Wala. Pwede ko na bang ayusin gamit ko? Ang bigat po kasi eh Mr..." he cut my sentence.
"Torres, Thomas Torres. Yes you may and after that change your clothes, your coming with me."
"Saa---" he raised his hand.
"I said no questions." he said as he went upstairs.
Hay grabe. Ano ba 'tong pinasukan ko? Military Academy? Sa dinami dami ng kwarto dito at sa dami ng students bakit sya pa ang makakasama ko?
"Why are you standing their like an idiot?"
Did he just call me idiot?
Tumingin ako sa taas kung nasan sya. "Hoy, anong sinabi mo? Tinawag mo ba kong idiot?" wag mo lang akong sagarin first day ko dito.
"Yeah. I told you to unpack and change but you are not moving, isn't that an idiot?"
"HOOOOYYYY!" I could beat him up right now. "Bumaba ka nga lang dito." he disappear in my sight. "Aba talagang...." tumalikod ako sa inis dahil baka makita nanaman nya na nagmamake face ako.
Talagang sinasagad ako neto. Bakit ba sya ganyan. Nagpamewang ako at huminga ng malalim, haharapin ko sya at pagsasabihan. Akala ba nya pwede nya kong alilain, kung makapag-utos kala mong close kami at talagang nagtago pa ha. Hindi man lang ako pinansin pwes aakyatin ko sya.
"Hoy Mr. Th---" pagharap ko ay bumanga ako sa isang bagay. Malakas yung naging bangga ko dahil inis na inis na talaga ako sa kanya. Hinihintay ko nalang na bumagsak ako sa sahig at malala neto mukhang ulo pa yata ang tatama. Pero hindi yun nangyari, naramdaman kong may nakasapo sa ulo ko at hindi nga ito tumama sa sahig nung tignan ko, sya pala.

YOU ARE READING
Boy's Butterfly
FanfictionHow long can she keep her secret? Will she be able to find out who the mysterious person is? WILL THE RIVALRY END BECAUSE OF HER?