KARANLIK "Yol Arkadaşının Kiraz Çiçeği"

Aykuşağı

Bölüm şarkısı; Cem Adrian- O Kirpik Hala Bende Sevgilim.

Bu bölümü Random_Goddess ithaf ediyorum. Romantizm kategorisindeki kitapları okumamasına rağmen Karanlık ve ben onun bu düşüncesini değiştirdik. O random kraliçesi olmakla birlikte bir Yağız Aker fanı. Canım benim, eşsiz yüreğinde bize de yer ayırdığın için sana ne kadar teşekkür etsem az. Seni seviyorum birtanem. Dilediğin ne varsa mutluluklarla birlikte bulsun seni.

Şimdi geçelim bizim Karanlık dünyamıza...

☆☆☆

Bahsetmek istiyorum senden gelip geçene.
Kurumuş yapraklardan bir yığında,
Sabahlayalım seninle gecenin nöbetini tutarak.
Yıldızların tozunu alırız hem.
Kirlenmiş bak,
Ayın karanlık yüzü.
Hadi bir sihir yap,
Kavuştur güneşi sevdiğine.
Doğsun batıdan,
Kopsun kıyamet dudağının kenarından.
At beni gamzendeki uçurumdan aşağı,
Gözlerinde öldür nefeslerimi ve,
Gülüşünde yeniden doğur beni sevgilim!
Hikaye yazmak istiyorum adınla başlayan.
Yeni açmış çiçeklerin kucağında,
Sayalım seninle uğur böceklerini.
Kanatlarından dilek bağlarız ağaçların dallarına.
Bahsetmek istiyorum senden herkese,
Dans etmek istiyorum seninle,
Ölümden habersiz şehrin
Aykuşağı semtinde.

☆☆☆

Bazen, hissettiğiniz tüm o tatlı duygular duyduğunuz bir cümle ile alacaklı gibi dayanır kalbinizin kapılarına. Öylesine sert yumruklar yersinizki, saf acı şok dalgaları halinde yayılır bedeninize. Sahilde yürürken denize bıraktığınız iyilik tohumlarınız, hatta simit attığınız martıların teşekkür eden sesleri bile hesap sorar sizden.

Geçmişten, şu andan ve gelecekten.

Her bir kelime kulaklarımdan geçip, beynimin odalarında dolaşmış sonrasında attığım çığlık ile dökülmüştü dudaklarımdan.

"Aker İstanbul'a mı geliyor?"

Cümlenin öznesi ezberim olduğu için konuşurken düşünmeme gerek kalmamıştı. Az önce gördüğüm kabusun çarpıntıları henüz geçmemişken, avuçlarımdan başlayarak terlemiştim yeniden. Sorgulayacak halim bile kalmamıştı Uras'ın söylediklerini. Telefonu titreyen ellerimdense daha güvenli olan masanın üzerine bıraktım. Hopörlere alıp hattın diğer ucundan gelecek cevabı bekliyordum telaşlı bir şekilde.

Benim için mi Yağız Aker? Neden geliyorsun şehrime?

"Yade kardeşim sakin ol lütfen, sırrın bende güvende. Bir şey kaçırmadım ağzımdan. Zaten seni sormadı bile. Bana yardım edecekmiş."

Mantığım şartallerini indirip zifiri karanlıkta bırakmıştı beni. İç sesim cıt bile çıkarmıyordu. Haklıydı yol arkadaşım. Ne diye onu bırakıp giden birini soracaktıki?

"Aker sana yardım mı edecek Uras? Aynı kişiden bahsediyoruz değil mi? Hani hastanede sana seni öldürecekmiş gibi bakan adam?"

Ve rüyamda, dizlerimde ölen adam...

"Sanki bilmiyorsun Yade o bakışların nedenini. Seni kıskanmıştı benden. Artık ne dediysen ne anlattıysan, odaya girdiğinde azrailim geldi sandım."

Ölüm meleği... Eğer yaşayacaksa şeytan olup beni cehennem ateşinde yakmasına razıydım. Yeterki o dört harf bir araya gelip onu yaşamdan koparmasın.