Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 5

En zo gaan de dagen wat voorbij, ik pas 3 dagen per week op bij Elizabeth en de rest hang ik thuis wat rond.

Ze heeft momenten dat ze heel aardig is, en dan haar rare buien dat ze stil is en me zo raar aankijkt.

Het is gewoon niks, iedereen zit weleens slecht in zijn vel, toch ?

Terwijl ik de kraan dicht draai van de douche droog ik me af en kleed ik me aan.

Het was weer een saaie vrijdag en over 2 uur moet ik weer bij Elizabeth zijn.

Ik denkt aan gisteren, haar geweldige winkel-dagje met haar beste vriendin Lizzie.

Ik had Lizzie gisteren verteld over Elizabeth, Lizzie vond het maar een raar kind en zei dat Isabella moest uitkijken.

Phoe.. wat kan een 9jarige nu doen?

Ik pak mijn laptop en besluit wat te kijken op internet, misschien kan ik wel wat vinden over de dood van het broertje van Elizabeth.

Verward kijk ik naar de rare nieuws berichten: vermoord, dood gepest, rare familie, ..

Maar wanneer ik foto’s wil kijken valt mijn laptop uit, ‘’Wat?! Shit, hoe kan dit nu weer?’’ roep ik hard tegen mezelf.

Maar toch krijg ik een rilling over mijn rug, dan zie ik dat de tijd als een sneltrein is gegaan.

Met een raar gevoel vertrek ik naar Elizabeth.

Terwijl ik op de fiets alleen maar kan denken aan wat op internet rij ik door rood en rij bijna tegen een auto aan.

Ik schrik en wijk uit, ‘’Idioot! Kijk uit!’’ schreeuwt iemand naar me, ik kleur rood en fiets snel door naar het bos.

Wanneer ik bij Elizabeth aankom merk ik meteen dat ze weer van haar rare momenten heeft, ze zit weer in haar stoel met haar haar voor haar gezicht wat wazig voor zich uit te kijken.

‘’We zijn iets later terug vandaag, maar dat is niet erg he?’’ zegt haar vader tegen me, ik knik nee en denk alleen maar even aan de 10 euro extra.

Ik kom steeds dichterbij voor me nieuwe gsm!

Terwijl ik naar een leuke film zoek kijk ik naar Elizabeth, ze is wat aan het tekenen.

Ik glimlach, alles beter dan dat ze me zo aan blijft kijken.

Wanneer ik naar de kelder loop om een pak melk te halen zie ik dat de voorraadkast open staat, ik haal mijn schouders op en zoek de melk.

Mijn blik valt op een deur die achter de kasten zit, omdat de blikken erwten weg zijn zie je het nu.

Terwijl ik een oog dichtknijp kijk ik door het kijkgat.

Van schrik deins ik achteruit en val over wat flessen die over de grond liggen, ik hoor een harde knal en niet lang daarna ziet alles zwart.