Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 16

Wanneer ik de volgende dag wakker word, voel ik me beter dan normaal.

Mijn moeder had gisteren niks gezegd over mijn haar, behalve dat het erg dom van me was.

Mijn vader was juist kei kwaad geworden en zei dat ik gestoord was.

Maar het maakt me allemaal niet meer uit, ik sta op en trek mijn klerenkast open.

Ik pak een grote sweater, een spijkerbroek en trek het aan, vervolgens trek ik mijn zwarte Allstars nog aan.

Tevreden kijk ik in de spiegel, ik lijk echt iemand anders!

Vlug stuur ik een smsje naar Lizzie dat ik het ga doen, en dat ze veel voor me betekend.

Niet dat ik denk dat er iets gebeurd, maar het is voor het zekere.

Langzaam loop ik de trap af en loop naar de keuken, mijn moeder heeft haar werk weer terug genomen dus ben ik weer alleen, en vandaag komt dat goed uit.

Ik trek wat kasten open en haal er een 2 messen uit, stop ze in mijn tas en loop het huis uit.

Waar ik van schrik Lizzie zie staan, ‘’Je gaat het niet alleen doen.. Ik doe mee ..’’ zegt ze, totaal onverwachts.

Ik geef haar een dikke knuffel en we fietsen samen naar het bos toe.

Wanneer we het bos in fietsen draait mijn maag even om, moet ik dit wel doen?

Die gedachte negeer ik en fiets hard door, wanneer we er zijn gooi ik mijn fiets neer en klop op de deur.

Maar wanneer de deur open gaat zie ik een oud vrouwtje staan, wat me angstig aankijkt.

‘’Oh eh.. mevrouw.. sorry, woont hier misschien de familie Elozas nog?’’

Ze knikt nee, ‘’die zijn verhuisd.. ik weet niet waar naartoe’’

‘’Zou ik alsjeblieft even in u kelder mogen kijken ?’’ vraag ik en kijk haar smekend aan, gelukkig knikt de vrouw maar ja.

Ik zeg tegen Lizzie dat ze buiten moet wachten, haal diep adem en loop de kelder in.

De deur staat open van de voorraadkast, langzaam loop ik er naar binnen.

Wanneer ik erin sta schuif ik de kast iets opzij en doe de andere deur open, er ligt een brief op het bed.

Ik ga zitten op bed en pak het briefje, en zo begin ik te lezen.

‘’Isabella, we wisten wel dat je terug zou komen. Maar zoals je ziet wonen wij hier niet meer, en is er geen spoor van ons te vinden. Jammer dat je vriendje het niet heeft overleefd.  Zie je die foto onderaan? Dat is ons nieuwe huis .. Veel plezier met zoeken meisje. ‘’

Ik vraag me af waar dat op slaat, maar bekijk het huis.

Geen plaats, nummer, straat .. dat wordt dus zoeken op internet.

Terwijl ik de kamer eens rond kijk frommel ik het briefje in mijn broekzak en loop terug naar boven.

Ik bedank de mevrouw en fietst dan samen met Lizzie weg, onderweg vertel ik haar alles.