Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 25

De volgende dag lig ik de hele dag in bed, ik beantwoord geen een smsje.

Ik kan nergens anders aan denken dat David en zijn huis, niet dat ik op David verliefd ben maar net dat iemand waarmee ik zo goed kan praten daar moet wonen.

Na een tijdje besluit ik Lizzie te bellen en haar advies te vragen..

‘’Tuut .. tuut .. tuuutt…’’

Eindelijk neemt ze dan op, ik vertel haar mijn verhaal en ze luistert aandachtig.

‘’Je moet je daar niks van aantrekken mop, dat is allemaal gebeurd. En hij is lief voor je. Komop meid je kan niet eeuwig single blijven, ga naar hem toe, leg het hem uit en ga voor hem!’’

Ze heeft gelijk, volkomen gelijk.

Na een korte gedag hang ik op en kleed me aan, maar toch is het voor mij vriendschap geen liefde.

Ik besluit te gaan lopen naar David, zingend loop ik het bos in terwijl ik toch angstig om me heen kijk.

Als ik voor zijn deur sta bekijk ik het eventjes, kalm druk ik op de bel.

Zijn oma doet open, glimlachend vraag ik of David thuis is en stel mezelf even voor.

Ze zegt dat ik kan doorlopen naar zijn kamer, dus loop ik naar boven.

Heeft hij net Elizabeth’s kamer uitgekozen ..

Ik slik en doe zijn kamer deur open, ik zie hem op zijn bed zitten.

‘’Hey David’’ zeg ik zachtjes, hij draait zich om en glimlacht naar me.

‘’Wat was er gisteren opeens met je?’’ vraagt hij bezorg.

En dan begin ik alles uit te leggen, maar natuurlijk niet dat ik ze vermoord heb, alleen dat ze verhuisd zijn en de politie ze niet kon vinden.

Wanneer ik klaar ben en een traan langs mijn wang loopt druk hij een kus op mijn wang en voel ik zijn stevige armen om me heen.