Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 2

De woensdag dat ik weer moest oppassen was veel sneller dan ik gehoopt had.

En voor dat ik het door had was ik weer met Elizabeth alleen, ze kijkt me even raar aan als altijd.

Haar zwarte lange haren zaten zo wat voor haar dunne bleke gezicht.

Ik probeerde me er zo weinig mogelijk van aan te trekken, haar ouders zeiden al tegen me dat ze jaren gepest is en daarom soms wat raar kan zijn.

Terwijl ik wat drinken ga pakken voor Elizabeth bekijk ik de foto’s op het kastje ..

Foto’s van Elizabeth, haar ouders bruiloft, met zijn 3e en dan zie ik er een staan van een jongen, en achter die foto staat een foto met het gezin en de jongen.

Ik heb er een raar gevoel bij maar loop terug met de warme melk naar Elizabeth, ‘’Na dit moet je echt gaan slapen, Elizabeth’’ zeg ik tegen haar, meteen kijkt ze me weer met die woedende blik aan.

Zonder dat ik nog iets zeg ga ik naast haar zitten, blijkbaar bekijkt ze een of andere film over een meisje dat haar ouders heeft vermoord.

Wanneer ik zie dat Elizabeth haar melk op heeft sta ik op, gelukkig loopt ze mee naar haar kamer zonder een woedende blik.

Ik zeg haar slaapwel en knip het licht uit, langzaam doe ik de deur dicht en loop de trap af.

Terwijl ik terug naar de keuken loop pak ik mijn glas met warme thee en sta wat naar de foto’s te kijken.

Terwijl ik mezelf afvraag wie die jongen is draai ik me verschrikt om en laat mijn glas vallen.

Elizabeth staat achter me met weer dezelfde woedende blik, ‘’Je mag daar niet aankomen’’ sist ze met een woedende blik.

‘’Elizabeth! Ik had gezegd dat je naar bed moest!’’ antwoord ik boos, meteen verdwijnt ze naar boven.

‘’Wat een maf kind’’ mompel ik in mezelf en pak de blik en veger uit een kastje en ruim de troep op.

Ik trek de deur van de kelder open en loop het trapje af, ik gooi het afval in de container en kijk eens rond.

Mijn blik valt op de deur aan de rechterkant, hij staat wat verscholen in het donker.

Maar duidelijk zie ik een slot op de deur, als ik dichterbij ga hoor ik boven al iemand roepen: ‘’Joehoee, we zijn weer thuis!’’

Met een rilling haast ik me terug naar boven.