Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 10

Wanneer ik wakker word voel ik me misselijk en raar.

Ik wil opstaan maar dan pas merk ik dat mijn handen zijn vastgebonden, vol angst kijk ik om me heen.

De kamer is donker, ik zie niks behalve een bed naast me met iemand erop!

‘’DENNISS!’’ schreeuw ik hysterisch, maar hij wordt niet wakker..

Ik voel een steek in mijn maag en herinner me alles weer, ‘’HELPP’’ schreeuw ik, steeds harder maar het enige wat is hoor is mijn eigen echo.

Ik knijp mijn ogen dicht als iemand het licht aan doet, te fel.

Na een paar keer knipperen kijk ik om me heen en zie meneer Elozas.

‘’Ik wou niet dat het zo ver ging.. Maar je was zelf te nieuwsgierig, en nu heb je niet alleen je eigen leven in gevaar gebracht, maar ook dat van je vriendje .. Maar je hebt geluk, hij is verdoofd en we hebben zijn wond genezen’’ zegt hij toonloos.

Opgelucht ben ik dat hij nog leeft, maar dan nog, wat gaan ze nu met ons doen?

‘’Laat ons gaan alsjeblieft, we zeggen niks .. ‘’ zegt ik terwijl een traan over mijn wang loopt, ik probeer mijn handen los te krijgen.

‘’Je hebt mijn arme jongen bijna dood gemept .. Hij staat vol met blauwe plekken en hij heeft een hersenschudding..’’ zegt meneer Elozas, zonder dat hij antwoord op mijn vraag.

‘’Dat spijt me, maar .. maar .. hij viel m..mijn vriend aan’’ fluister ik, iemand zal toch wel merken dat we weg zijn?

Naast me zie ik iets bewegen, Dennis!

Wanneer ik zijn gezicht zie schrik ik me dood, zijn ogen .. ze zijn weg ..

Mijn eten komt omhoog en voor ik het weet kots ik alles onder.

Meneer Elozas hoor ik lachen, ik kijk naar mijn topje dat onder zit met kots ..

‘’Wat hebben jullie met hem gedaan’’ zeg ik terwijl de tranen steeds sneller over mijn wangen lopen.

Ik ben hem voor altijd kwijt, ze hebben hem verwoest ..

‘’Je hebt mijn jongen pijn gedaan, dus doen we hetzelfde met jou jongen’’ zegt een zachtere stem, ik zie de vrouw van meneer Elozas opeens binnnenkomen.

Elizabeth verschijnt ook uit het niets, ze heeft een mes in haar handen, een mes wat normaal slagers gebruiken.

Het zweet loopt over mijn voorhoofd, als ze langs ‘mijn bed’ loopt, maar ze loopt door naar Dennis ..

Ik smeek haar om hem niks te doen, maar ze begint als een gek met het mes in zijn lichaam te hakken, van zijn hoofd naar zijn buik en zo naar zijn benen.

Hij schreeuwt, maar niet lang .. Ik besef dat hij nu echt dood is ..

En dan val ik flauw ..