Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 7

De dagen dat ik in het ziekenhuis lag gingen traag voorbij, helaas was Dennis niet meer gekomen.

Ik kijk naar de tv waar een of ander raar progamma op is, de pijn is al minder.

Ik ben blij dat het niet zo erg is, ik slik soms nog een pijnstiller als de hoofdpijn echt extreem is.

Over 2 dagen ga ik weer naar Elizabeth, meneer Elozas had me gebeld gisteren of ik weer kon komen, ze moesten weer eens weg en aangezien ik weer beter was, zo goed als dan ..

Mijn gsm maakt een piepend geluid, ik zie dat het smsje van Dennis is.

Mijn hart maakt meteen een sprongetje, ‘’Hey Isabella, alles goed met je? Ik hoorde dat je vrijdag weer moet oppassen, zal ik mee gaan? Dan ben je niet zo alleen en als er wat mis is? .. Je moet het maar zeggen xx’’ lees ik hardop voor.

Ik kan wel dansen door de kamer, maar dat doe ik maar niet.

‘’Hey Dennis! Het gaat al wel goed, ik moet soms nog een pijnstiller pakken maar niet meer zo vaak, lijkt me erg leuk! Ik zal je ophalen om 5 uur, tot dan xxx’’ stuur ik snel terug en glimach, en die glimlach is de komende 2 dagen niet weg te halen.

Eigenlijk ben ik zo blij dat het dan eindelijk vrijdag is, ik zou met Dennis gaan oppassen op Elizabeth!

Ik doe wat make-up op en laat mijn haar los hangen, ik kijk nog eens naar mijn kleren.

Jeans, topje en mijn vans, ja dat ging er wel mee door.

Zachtjes zing ik op de fiets, onderweg naar Dennis!

Voor dat ik het weet sta ik met Dennis al bij Elizabeth aan de deur, gelukkig vind meneer Elozas het niks dat ik Dennis mee zou nemen.

Gelukkig heeft Elizabeth niet een van haar rare buien, maar is ze vrolijk.

Ze vindt dennis blijkbaar erg leuk want ze praat heel de tijd met hem, maar jaloers ben ik niet.

Ik vind het fijn dat ze het leuk vind, maar over wat er gebeurd is praat niemand.

Voor de gezelligheid loop ik naar de kelder om een zak chips te pakken, ik schrik wanneer ik de voorraadkast inloop en iemand op de deur achter de kast hoor kloppen.

Ik kijk naar links en dan naar rechts, waar komt dat vandaan? Waarom zit er een deur daar?

Dan herinner ik het me weer, ik schrik van mijn gedachte maar ook van de stem achter me: ‘’Ik dacht al dat je weg was, je mag hier niet meer komen heeft mam toch gezegd? Er ligt ook chips boven, je bent nieuwsgierig weetje, en daar moet je mee oppassen. Of was de duw die ik je 2 weken geleden was niet goed genoeg?’’  Sist een stem, terwijl ik me omdraai zie ik Elizabeth staan.

Ik weet me geen houding en kijk haar aan, hoe kan ze telkens achter me staan? Heeft ze me geduwd? Waarom zit er iemand in de kast?

Ik loop terug naar boven, gevolgd door Elizabeth.

Straks zal ik het er eens over hebben met Dennis, hier klopt iets niet …