Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 26

De rest van de dag ben ik de heletijd bij David, we kijken wat films terwijl zijn armen rustig om mij heen liggen, maar ik geniet ervan.

Het is lang geleden dat een jongen mij weer eens aandacht heeft gegeven.

Zijn vingers strelen over mijn arm, en dan gaat mijn gsm opeens over.

Wanneer ik opneem hoor ik een hese stem ‘’Is het leuk in mijn oude huis? Je moet weten dat we nog steeds je vriendje kunnen pakken, nouja je nieuwe vriendje.. En je moest eens weten hoeveel pijn je Dennis doet’’

Van schrik laat ik mijn gsm vallen, David kijkt me raar aan en vraagt me wat er is.

Maar ik ben te in shock om iets te zeggen. ‘’Nee…’’ zeg ik opeens.

David pakt mijn telefoon van de grond. ‘’Stop eens met je zieke grapjes, idioot.’’

Hoor ik hem zeggen en dan legt hij mijn telefoon op zijn nachtkastje.

Langzaam kijk ik om me heen.. ‘’Ze kunnen niet meer leven ..’’ zeg ik zacht.

‘’Hoe weet je dat?’’ vraagt hij voorzichtig en voor ik het weer floep ik het eruit dat ik ze vermoord heb.

Eerst kijkt hij me vol angst aan .. maar dan ontspant hij. ‘’Waarom?’’

‘’Ze hebben me zoveel pijn gedaan, ze moesten gestraft worden wat ze met mijn vriend hebben gedaan en anders zouden ze voor altijd doorgaan’’ zeg ik zacht.

Hij knikt, slaat zijn armen steviger om me heen. ‘’Mag ik hier blijven vandaag? Alsjeblieft?’’ vraag ik na een tijdje zachtjes.

Weer knikt hij, maar terwijl we naar de film kijken vallen mijn ogen langzaam dicht en val ik veilig in zijn armen in slaap.