Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 30

Met Lizzie heb ik geen contact meer, ze noemde me een freak 3 weken geleden.

Nadat ze dat tegen me had gezegd heb ik de heletijd liggen huilen, maar dat niet alleen.

David heeft gezegd dat hij verliefd op me is, toen hij dat zei heb ik opgehangen en niks meer laten weten, zelfs dat is ondertussen een week geleden.

In mijn hoofd ben ik gestoord, Elizabeth staat heletijd voor me, zeker ’s nachts wanneer ik alleen ben.

Dan verlang ik erg naar David, en misschien ben ik stiekem ook wel verliefd op hem, maar het kan gewoon niet.

Oh, wat mis ik hem ontzettend!

Ik veeg een traan weg die over mijn wang is gerold en haal eens diep adem.

Mijn blik valt op mijn arm, mijn verminkte arm.

Ik ben er niet trots op, maar het gebeurde zonder dat ik er erg in had.

Mijn arm bloedde toen hard, nu niet meer, alleen staan er diepe krassen op.

Bijtend op mijn lip trek ik de mouw van mijn shirt naar beneden en gooi de dekens over me heen.

Ik pak mijn telefoon terwijl de warme deken een soort schild om mij heen is.

‘’David, het spijt me dat ik niks meer van me heb laten horen. Ik moest nadenken en het gaat momenteel echt niet goed met me, ik mis je .. Maar ik kan niet met je vekering nemen, dan zou ik Dennis erg kwetsen, denk ik .. Isabella.’’

Een moment twijfel ik of ik het wel moet doen, maar dan druk ik op verzenden.

Ik sluit mijn ogen en val in slaap, weer een dag voorbij..