Niets is wat het lijkt .. [AFGEROND]

Hoofdstuk 19

Zoals te verwachten liep ze me achterna en even kijk ik haar aan.

‘’Meid, deze mensen zijn niet te vertrouwen, het wordt je dood. Het enige wat ik kom doen, is zorgen dat ze nooit meer iemand pijn kunnen doen’’ zeg ik en kijk haar serieus aan.

Ze weet niks te zeggen, ‘’Sluit je op in de wc, als ik klaar ben klop ik 3 keer op de deur, en dan vertrekken we samen, alsjeblieft vertrouw me.’’ zeg ik tegen haar.

Ze knikt alleen maar en gelukkig doet ze wat ik zeg, ik hoor de deur in het slot vallen.

Terwijl ik de tas stevig vast hou denk ik na, eerst Elizabeth, dan de jongen en dan de ouders.

Bijtend op mijn lip loop ik in het donker naar boven en zoek Elizabeth’s kamer, terwijl ik uit mijn tas een doekje haal.

5 seconden dat doekje op haar neus en ze zou verdoofd raken en zo bewusteloos zijn, niet voor heel lang, maar lang genoeg dat ik haar zou vast binden.

Het gebeurt allemaal zo snel wanneer ik Elizabeth’s kamer vind, ‘’Suprise’’ roep ik hard en knip het licht aan.

Maar ze is er niet.. ze ligt niet in haar bed, even voel ik de angst op me af komen maar ik blijf rustig.

Ik draai me om en daar staat ze, maar voordat ik iets kan doen geeft ze me een trap. ‘’Dacht je nu echt dat je ons aan kon?’’

Snel grijp ik haar arm en druk het doekje op haar gezicht, en zo gezegd zo gedaan, binnen 5 seconden vallen haar ogen dicht. ‘’Ja, dat denk ik ja’’ zeg ik nog met een grijns op mijn gezicht.

Ik leg haar op haar bed en bind haar vast, goed, ze mag tenslotte niet los komen.

Vlug doe ik de gordijnen dicht maar laat het licht aan, nu is het wachten op haar ouders .. en dan zal het beginnen.