Tate'den:
Şu operasyonun üstünden neredeyse 2 gün geçmişti ve birisi daha "Beklemekten başka şansımız yok" derse çıldıracaktım.
"Tate, Malia'yı normal odaya aldılar." dedi Matt yanıma gelerek. Yine aynı bankta oturup günümü her zamanki gibi bu bankta geçiriyordum.
"Durumu şu an normal ama bir kişinin odaya girmesine izin veriyorlar yalnızca."
"Sen gir" dedim kestirip atarak. "Eminim sana daha fazla ihtiyacı vardır."
"Ama eminim senin sesini duymaya daha çok ihtiyacı vardır Tate, bence sen girmelisin."
"Girdikten sonra ne yapacağım? Ona güzel sözler söyleyip hayata tutunmasını mı kolaylaştıracağım. 'Ah Malia merak etme yaşayacaksın, sen güçlü bir kızsın. Zaten yaşamalısın çünkü 2-3 ay sonra seni ben öldüreceğim' mi diyeceğim?"
Matt durup öylece önüne baktı.
"Sanırım odaya ben girmeliyim. En azından sende gel, dışarıda filan durursun."
"Beni şuradan kaldırma, defol ne yapacaksan yap işte."
"Onu görmek sana da iyi gelecektir, Tate inat etme."
Beni kolumdan çekip yerimden kaldırdı.
"Lanet bir baş belasısın Matt, neden sana katlanıyorsam."
"Bende seni seviyorum kardeşim."
Birlikte bir üst kata çıkmıştık, normalde ameliyathane bu kattaydı.
"Onu odadan çıkarırken de gördüm, keşke sende yanımda olsaydın."
"4 aydır her gün yüzünü görüyorum zaten."
"Duygusuz ve iğrenç bir yaratıksın Tate."
"Teşekkürler,bende seni seviyorum." dedim onun yaptığı gibi ima yaparak.
Sonunda odanın önüne vardığımızda Matt tutmakta olduğu kolumu bırakmıştı.
"Neyse o zaman ben giriyorum değil mi? Son kararımız bu."
"Matt şu sancılı hallerinden nefret ediyorum, git hadi krize sokacaksın beni."
Matt yanındaki hemşireye bir şeyler dedikten sonra odaya giriş yapmıştı. Bense yandaki sandalyeye oturdum.
Birkaç dakika sonra tanıdık birinin sesini işitmiştim.
"Tate, sonunda gelmek için zamanım oldu."
Kafamı kaldırıp bana doğru yaklaşan Zach'e baktım bir süre.
"Matt mi haber verdi?" dediğimde gülmüştü.
"Dün söylemişti ama geç bir vakitte aradı, gelemedim."
Zach yanıma çöküp oturdu ve gözleri etrafı taradı.
"Matt nerede?"
"Malia'nın yanına girdi."
"Cidden Malia'yı çok seviyor, bazen sevgisi beni bile delirtiyor çünkü ona sürekli Malia'nın eninde sonunda öleceğini hatırlatmaktan bıktım"
"Emin ol bu durum beni de zorluyor. Matt bazen bazı şeylere kafayı çok takıyor. Bağlanıyor ve bırakamıyor."
"Hatırlıyor musun küçükken de öyleydi. Bir bisikleti vardı ve çalındı diye kıyameti koparmıştı."
"Sorma, yenisini almana rağmen 2 hafta surat yapmıştı. Matt zor birisi ama bu şekildeki davranışları onu üzüyor."
"Bazen kardeş olduğumuza bile inanasım gelmiyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Run From Me (Tate-Malia)
FanfictionBir efsane... Bir rivayet... Bir lanet... Ve bunun için var olmuş iki kişi... Biri acımasız, gözü dönmüş ve hiçbir şeyden mutlu olmayan... Diğeri ise mutlu olmayı en çok isteyen... Birinin mutluluğu diğerinin mutsuzluğu demek... Peki ya onlar için m...