Run From Me (Tate-Malia)

Season Finale Part 1

50. Bölüm ile size merhaba diyorum.

Şehir dışında bir motelin önünde durmuştuk.

Ben etrafa boş gözlerle bakarken Tate çoktan arabadan çıkıp benim olduğum yere gelmişti.

Kapımı açıp kolumdan sertçe çekerek beni de arabadan çıkardı.

"Bak hemen bir konuda anlaşalım, sakın yanlış bir şey yapmaya kalkma ve uslu dur."

Kafamı tamam dercesine salladığımda kolumu bırakmıştı.

"Gel benimle."

Motele girişimizi yaptırdığımız zaman  hiçbir şey yapmadan öylece Tate'in yanında dikilmiştim.

Görevli bize bir anahtar uzatmıştı. Yanımızda herhangi bir eşya olmadığından direk odaya çıkmıştık.

Odaya girdiğimiz anda Tate'in bakışları her zamanki donukluğuna dönmüştü.

"Bana her şeyi şu an anlatacaksın."

"Tamam anlatacağım merak etme."

Yatağa çöküp oturduğumda direk yanıma gelip oturmuştu.

"Başta bu olayı ne kadar zamandır biliyorsun onu söyle, ya da başından beri mi biliyordun."

"Başından beri değil." Dedim ellerimle oynarken. "Olayları çok sonra öğrendim."

"Başından başlayıp anlat." Dediğinde susup nereden başlayacağımı düşündüm bir süre.

Sonrasında ona her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlatmıştım. Çok fazla derecede takılmıştı her söylediğime. Ama haklıydı da, Matt ile olan olaydan ötürü her şeyi sorguluyordu.

"Bak Tate inan ya da inanma olay bundan ibaret."

"Bu olayı o kadar basitmiş gibi anlatıyorsun ki..." durup derin bir nefes almıştı. "Zach ile dans ettiğinde onun patron olduğunu, seni ve beni öldürmek isteyen kişi olduğunu bile bile onunla dans ettin yani."

"Onun patron olduğunu biliyordum ve onunla dans etmekten başka çarem yoktu. Ayrıca sende beni öldürmek istiyorsun ama yine de seninle yattım değil mi?"

"Yani istesen onunla da mı yatardın?"

"Olayı başka yerlere çok güzel bir şekilde çekiyorsun, bunu nerenden anladın ki? Ayrıca seninle yattım çünkü seni seviyorum."

"Sürekli beni sevdiğini söylemekten vazgeç artık." Diye bağırdığında korku ile geri çekilmiştim.

"Neden buna kızıyorsun ki? Seni sevdiğimi duymak neden sinirini bozuyor?"

"Ne zaman bir şeyler olsa sürekli kaçış yolu olarak seni seviyorum diyorsun da ondan."

"Kaçış yolu mu? Sen cidden böyle mi düşünüyorsun? Daha fazla hakaretlerine katlanmak istemiyorum ben çünkü cidden sabrım kalmadı. Seni seviyor olmamın neresi yanlış geliyor anlamış değilim."

"Her şeyi yanlış geliyor." Dediğinde beni kolumdan tutup kendine çekmişti. "Senin bana duyduğun her duygu tanesi yanlış geliyor. Yapmayı kesmelisin çünkü sonucunda olan tek şey kendini üzmek."

"Sevgimi küçümsemeyi bırakmalısın."

"Küçümsediğim filan yok anladın mı beni, hatta ne var biliyor musun sevgin hoşuma gidiyor. Beni sevmen hoşuma gidiyor ve bu beni deli ediyor. Anlattığın her şeye inanıyorum, yalan söylemediğini biliyorum çünkü sana güveniyorum ve bu güven duygusu iğrenç bir şey. Birisinin beni sevmesi, her şeye rağmen, her halime rağmen sevmesi.... Beni deli ediyor çünkü bunu bana daha önce kimse yapmadı. Kimseye gerçekte ne olduğumu göstermedim ve sen buna rağmen... bir saat önce Matt'in kafasına silah dayadığım halde, bir haftaya öleceğini bildiğin halde beni sevdiğini söylemekte ısrar ediyorsun. Senden nefret ediyorum çünkü sana karşı bir şeyler hissediyorum ve bu duygudan nefret ediyorum. Ailem hakkında sana bir şeyler anlatıyorum ve sonra daha da fazlasını anlatmak istiyorum çünkü sana güvenmek istiyorum. Sonra gelip diyorsun ki ben seni seviyorum, işimi zora sokmak zorunda mısın hah? Beni daha da sinir etmek zorunda mısın? Ya da bana dokunmak zorunda mısın mesela? Ya da beni öpmek... Seni istememe neden olmak zorunda mısın?"