Run From Me (Tate-Malia)

What's wrong?

Tate'den

Malia ile konuşmamın ardından iki gün geçmişti.

Bu iki günde oldukça yol kat etmiştim intikamım için.

Aslında yavaş yavaş öldürüyordum hepsini, tadını çıkara çıkara. Zevkine vara vara.

Ama bugün için duyduğum bir şey var. Toplantı yapmak için bir yerde toplanacaklarmış. Bunu kimin yaptığını öğrenmek için...

Hala daha benim yaptığımı anlayamadılar ve hepsi şu an korkudan pusuda bekliyor.

Ve bende orada olacağım.

Gerçi davet edilmedim ama küçük bir ziyarette bulunmak iyi bir fikir gibi geliyor.

"Günaydın."

"Günaydın Matt."

Bu arada Matt de birkaç gündür bizde kalıyor. Ona yapacağım şeyden henüz bahsetmedim.

Gerçi bahsetmeyi de düşünmüyorum çünkü bu çok tehlikeli diyerek beni durdurmaya çalışacağına eminim.

Ama ona Malia ile konuştuğumuzdan bahsettim.

Tabi buna bayağı bir sevindi...

Çok ayrıntılı anlatmadım açıkçası, çünkü zaten bende hatırlamak istemiyordum.

Onunla konuşmanın iyi geldiğinin farkındayım. Onu bazen yanımda istediğimin de farkındayım.

Ama bu düşünceler bende kalsa iyi olacaktı.

"Tate kahvaltıya filan mı gitsek? Çünkü canım bayağı bir sıkılıyor."

"Evde yeriz işte ne kahvaltısı şimdi."

"Aman be sana da bir şey söylenmiyor. Alt tarafı kahvaltıya gidelim dedim."

"Hayatımda senin kadar mızmız birisi daha yok Matt."

"Sanki hayatında benden başka birisi var."

Tamam buna bir cevabım yok çünkü haklı.

"Tamam gidelim hadi nereye gideceksek."

Matt'in gözleri resmen ışıldamıştı.

"Tamam gidelim. Kalk hadi üstünü değiştir ben seni arabada bekliyorum."

"Bu ne heyecan böyle?" Dediğimde o çoktan kapıya yönelmişti.

Çok fazla sorgulama gereği duymadan ayaklandım ve üstüme düzgün bir şeyler giyip Matt'in yanına indim.

"Nereye gideceksek gidelim madem."

Matt arabayı çalıştırdığı zaman hala yüzünde şu gıcık olduğum gülümseme vardı.

"Şöyle gülme arabadan atarım."

"Asıl sen mızmızlanmayı kesmelisin Tate."

"Ben mızmızlanmıyorum."

"Bunu derken bile mızmızlanıyorsun."

Tam ona cevap verecektim ki pes edip önüme döndüm. Sinir bozucu bir insansın Matt...

Ama bu yönünü bile seviyorum.

...

Uzun süre konuşmamıştık ve sonunda bir kafenin önünde durmuştuk.

"Güzel bir gün bizi bekliyor." Diyerek arabadan çıkmıştı Matt. Bende onu taklit ede ede arabadan çıktım.

Kafeye girip boş masalardan birine oturduğumuz anda Matt'in beni niye buraya getirdiğini anlamıştım.