Run From Me (Tate-Malia)

Go back your room

Bu 43. Bölümümüz ve büyük ihtimal 50. Bölümde sezon finali tarzı bir şey yaparım. Ara ne kadar olur bilmiyorum ama 1 aydan uzun sürmez.

50. Bölüme kadar birçok şeyin cevabını alacaksınız merak etmeyin.

Ve bu bölüm de oldukça uzun oldu şimdiden iyi okumalar.

Sabah uyandığım anda aşağı kata inmiştim çünkü aşağıdan birtakım sesler geliyordu.

Mutfağın kapısından girdiğimde Tate'i tabakları yerleştirirken bulmuştum ama bildiğin yerleştirmiyor fırlatıyordu.

"Tate iyi misin, sakin ol biraz." Deyip elindeki tabağı çektiğimde gözlerindeki öfkeyi fark etmiştim.

"Bana karışma, bana laf söyleme özellikle şu iki gün benden uzak dur çünkü bir şekilde kendimde değilim ve canını çok fena yakarım anladın mı beni?"

"Ağzımı bile açmadım bu kadar çıkışman normal mi?" Dediğimde elindeki bardağı sıkmıştı ve bardak elinde parçalandı.

Hemen uzanıp elini tuttum ve yandaki peçeteyi alıp eline bastırdım ama elini hızla benden çekmişti.

"Yardımına ihtiyacım yok. Bana sakın dokunma bir daha."

"Ne halin varsa gör, bütün evi yıksan bile umrumda değil." Dedim ve arkamı dönüp merdivenlere yöneldim ama daha ilk basamağa çıktığım anda kendimi kötü hissetmiştim.

Birkaç saniyelik bir tereddütten sonra yanına gitmeye karar vermiştim. Kaşınıyorum resmen.

"Tate şu eline bakmama izin ver."

"Sen hala burda mısın, defolup odana çık hadi." Yanına gidip elini kendime doğru çektim. İçindeki cam parçalarını görebiliyordum.

"Malia canını mı yakmamı istiyorsun amacın ne? Bak ciddiyim sabrımı sınıyorsun şu an."

"Sen de benim sabrımı sınıyorsun şu an. Elinin içinde cam parçaları var otur şuraya diyorum sana."

Beni kolumdan tutup yavaşça itmişti.

"Odana çık, Malia bir daha söylemeyeceğim odana çık diyorum sana."

Eline bir tabak daha aldı ama sonra tabağı lavabonun içine fırlatmıştı.

Üstüme doğru hızla gelmeye başladığında cidden korkmuştum.

Tam dibinde durdu ve yandaki dolabın kapağına sert bir yumruk geçirdi.

"Eğer çeneni kapamazsan seni iki günlüğüne mahzene kapatırım anladın mı beni? Ve bu sefer şakam yok. Odana çık ve benden mümkün olduğu sürece uzak dur. Emin ol elimdeki birkaç yara beni öldürmez ama sen beni sinirden öldürebilirsin."

Tate hala sinirle soluyordu ama yerimden kımıldamamıştım bile. Şu an onu sinir etmek için değil yarasına bakmak için burada duruyordum. Ve de sinirinin nedenini anlamak için.

"Tamam madem burada duruyorsun o zaman sana tek bir şey söyleyeceğim." Elini yüzüme koyup başımı kendine yaklaştırdı. "Birilerinin canını yakmaktan hoşlanan acımasız bir psikopatım ve şu an sinirimin en üst seviyesindeyim. Ve yakınımda bulunup nefes alan tek şey de sensin. Değişik işkence fantezilerimi üstünde uygulamamı istemiyorsan şuradan çekip git."

"Eline bakmama izin verirsen gideceğim."

"Ya demek benim için endişelisin bu nedenle gitmiyorsun öyle mi? O zaman şunu izle bakalım."