Run From Me (Tate-Malia)

This is not a game

Gece sabaha kadar uyuyamamıştım.

Beni öptüğü zaman yine beni etkilemişti.

Her zaman yaptığı gibi.

Ve her zaman yaptığı gibi çekip gitmişti bir şey olmamış gibi. Kabul etmemişti yine.

Neden içimdeki her zerre onun bana olan hislerini bağırıyordu. Haykırıyordu her zerrem.

Ama o sustukça bir önemi var mıydı?

"Uyandın mı?"

Tate'in odaya girmesi ile bütün düşüncelerim dağılmıştı.

"Uyanalı bayağı oldu." Yatakta oturur pozisyona geçip gözlerimi onun üstüne dikmiştim.

"Aç mısın?"

"Hayır, bugün biraz dışarı çıkmak istiyorum izin verirsen. Yani senden izin almıyorum ama yine de sormak istedim."

"Çıkabilirsin, sorun değil."

"İstersen sende gel, yani bilmiyorum birlikte bir şeyler filan yapardık. Çünkü hiçbir zaman yapmadık ve anlarsın işte... Yani..."

"Hayır."

"Şey... bu çok kesin oldu."

"Ne bekliyordun ki?"

"Hiçbir şey, hiçbir şey beklemiyordum. Neyse beni yalnız bırakır mısın, hazırlanıp evden çıkacağım."

Tate tepkime göz devirip odadan çıkmıştı. Bense yataktan kalkıp direk dolabıma yöneldim.

Cidden bu kadar gıcık olmak zorunda mı?

Her neyse yanıma aldığım birkaç kıyafetten birini üstüme geçirdim ve biraz da saçımı düzelterek odadan çıktım.

"Gidiyor musun?"

"Evet, gelmiyor musun?"

"Evet."

"Tamam, kendin bilirsin."

"Geç kalma, bir de paran var mı?"

"Var babacım merak etme, geç de gelmem babacım."

Kapıyı açıp hızla dışarı çıktım yoksa Tate ağzıma sıçardı.

Yürümeye başladığımda geçen gördüğüm yan taraftaki çocuk yine gözüme çarpmıştı. Beni görünce direk çitlere ilerledi.

"Günaydın güzel kız."

"Günaydın yılışık çocuk." Dedim ona doğru yönelerek.

"Nereye böyle bakalım?"

"Seni ilgilendirir mi sence?"

"Hayır ama merak ettim."

Çitlere yaslandığımda bana biraz daha yanaşmıştı.

"Biraz hava almaya ihtiyacım var."

"Böyle güzel bir kız tek başına dışarıda olmamalı."

"Yanılıyorsun, hayatım boyunca yalnızdım ben."

"Adımı söylemedim, ben Caleb"

"Malia." Dedim elimi uzatarak.

"İsmini söylemezsin sanmıştım."

"İsmimi bilmende sakınca yok."

Bir süre ortamda sessizlik olmuştu. Sanırım çocuk bakışları ile beni etkileyebileceğini düşünüyor.

"Tamam bugün ikimiz de yalnızız ve bence yalnız olmak zorunda değiliz. Birlikte mi bir şeyler yapsak?"

"Bilmiyorum mesela ne gibi şeyler?"