De weddenschap - Kaj van der Voort ✔.

Hoofdstuk negentien.

'Lau, heb je die badmeester gezien? Die daar met die blonde krullen en die bruine ogen?' Ik voel hoe Sofie met haar ellenboog in mijn zij prikt onderwater, terwijl we in het golfslagbad aan de touwen hangen, omdat we op de vloer niet meer kunnen staan vanwege de diepte. Ik grinnik zachtjes waardoor Cassius meteen onze kant op kijkt. 'Wat is er?' Vraagt hij gelijk nieuwsgierig. 'Niets hoor.' Lacht Sofie meteen. 'Waar hebben die twee het over?' Vraagt Dioni nieuwsgierig. 'Niets. Kreeg ik te horen.' Lacht Cassius dan. Dioni schud zijn hoofd, draait zich om, hapt naar adem en zwemt weer door het water naar de overkant waar de rest staat. Ze doen een of ander spelletje met onderwater op tijd naar de overkant zwemmen. Sofie en ik hebben besloten dat het beter is om even over te slaan, en in plaats daarvan is Sofie nu de badmeesters die rondlopen aan het keuren.
'Hij heet Max.' Zegt ze dan. Verward kijk ik haar aan. 'Hoe weet je dat nu weer?' Lach ik. 'Hoe weet ze wat nu weer?' Vraagt Samuel nieuwsgierig als hij voor mijn neus naar boven komt. 'Niets hoor.' Lachen Sofie en ik weer. 'Wat hebben jullie toch geheimpjes samen.' Samuel wiebelt met zijn wenkbrauwen en ik haal mijn schouders op.
'Hij had een naambordje op.' Lacht Sofie als Samuel weer onderwater naar de overkant terug is. 'Oh, echt?' Mompel ik sarcastisch. Sofie rolt met haar ogen waarna Anna alweer bij ons opduikt. 'Hee meiden.' Lacht ze, en voor we iets terug kunnen zeggen draait ze alweer om en zwemt ze terug. Die stomme spelletjes ook...
Niet veel later komen Lilly en Ellis gelijk aan en die glimlachen alleen maar voor ze weer onder water duiken en terg zwemmen. 'Wie is die andere dan?' Vraag ik en ik wijs naar de jongen die bij hem staat, hij heeft bruin haar en ook bruine ogen. Beide dragen ze een blauw met groen shirt waar groot lifegard in witte letters op staat. 'Dat is Dennis.' Grinnikt Sofie. 'Maar die is toch veel te oud voor jou.' Volgt ze gelijk. 'Wie zegt dat ik iets met hem wil?' Floept er gelijk uit. Sofie kijkt me even aan en ik merk aan haar blik dat ze me niet vertrouwd op de manier hoe dat eruit kwam. Ik schrik op als ik het geluidje van de golven hoor en meteen klimmen Sofie en ik op het touw, en gaan we op de hoge rand van het zwembad zitten. Tot mijn verbazing komt badmeester Max onze kant op en meteen kijk ik Sofie aan, maar die blijft gewoon zitten. Max komt achter ons staan en zegt niets, terwijl Kaj en Jai onze kant op komen zwemmen. Langzaam komen de golven in het bad op gang. Ik vraag me echt af hoe ze dat doen...
'Dames, jullie weten dat het eigenlijk niet toegestaan is om hier te zitten hé?' Hoor ik dan een diepe, hese stem achter me. Ik voel gelijk het kippenvel over mijn armen ontstaan en kijk naar beneden, waar Kaj me alleen maar vragend aankijkt. Ik besluit er niet op te letten en kijk weer omhoog. 'Dat weten we, maar voor ons maak je wel een uitzondering, toch?' Glimlacht Sofie. 'Dan moet ik alleen zeggen dat jullie onmogelijke tieners waren en dat ik jullie wel duizend keer gewaarschuwd heb.' Lacht Max. 'Dan doe je dat.' Sofie draait zich wat om en ik moet moeite doen om mijn lach in te houden, maar ik ben ook wel jaloers op haar gewaagdheid. Max lacht. 'Hoe lang zijn jullie al hier?' Vraagt hij dan. 'Dit is onze tweede dag.' Glimlach ik. Max kijkt mij met een grijns aan. 'Toe maar, en jullie blijven tot... Vrijdag?' Vraagt hij oprecht geïnteresseerd. 'Nee, maandag.' Glimlach ik, waarna er een grijns op zijn gezicht ontstaat. 'Dat is helemaal mooi.' Lacht hij. 'Moet jij deze hele week werken dan, meneer de badmeester?' Vraagt Sofie met een knipoog. 'Bijna wel, ik doe namelijk ook nog bediening in de Plaza.' Lacht Max. 'En noem me trouwens maar Max hoor.' Max pakt zijn badge vast waar zijn naam op staat en beweegt ermee. 'Vooruit, Max.' Lacht Sofie. 'Hoe mag ik jullie dan noemen?' Vraagt hij. 'Mijn naam krijg je niet te weten, dan ga je straks klikken bij je baas en worden wij het zwembad uitgezet.' Sofie haalt even haar schouders op. Ik kan er niets aan doen, maar een giechel verlaat mijn mond. 'Nee, zo gemeen ben ik niet, en zeker niet tegen zulke dames.' Ik zie hoe Max zijn ogen even naar beneden glijden en Sofie heeft het ook door, want automatisch leunt ze wat naar achter. 'Vooruit dan. Ik ben Sofie.' Glimlacht Sofie. 'Ik ben Lauren.' Glimlach ik terug. 'Nou Sofie en Lauren, ik moet jullie helaas teleurstellen, ik denk dat jullie het niet door hadden maar de golven zijn voorbij dus we moeten weer door wisselen. Maar als jullie rond half negen bij de bar komen trakteer ik een ijsje.' Max kijkt me aan, en schenkt me een knipoog. 'Deal.' Glimlach ik. Daarna kijkt hij naar Sofie. 'En jij? Soof?' Meteen zie ik hoe Sofie al verstrakt en ze knikt met een glimlach. Max legt zijn hand op mijn schouder en knijpt er zachtjes in, voor hij wegloopt. Ik kijk naar Sofie en beide beginnen we hard te lachen waarna we voorzichtig van de rand weer op het touw gaan staan. Meteen pakt Kaj me bij mijn heupen vast en helpt me het water in.
Hij heeft dus alles meegekregen...
Net als die gedachtes door mijn hoofd spoken trekt Kaj ook inderdaad zijn mond open.

'Wat gebeurde daar?'