De weddenschap - Kaj van der Voort ✔.

Hoofdstuk tweeenveertig.

'Ondanks dat ik een godsgruwelijke hekel heb aan die kleffe stelletjes zoals jullie, kan ik niet ontkennen dat jullie schattig zijn.' Mompelt Ellis. Een glimlach komt rond mijn lippen te staan en ik kijk weer naar de tweet. Het is een foto van mij, vanaf mijn achterkant met een stukje van mij zijkant, je kan nog duidelijk zien dat ik het ben. Daarboven staat de tekst: ''Dit is @xx_Lauren. Ze is een lieve, leuke en prachtige meid. Ik hou van Lauren.'' Ik vergrendel mijn telefoon en leg hem op de tafel, waarna ik naar Kaj toe loop. Ik sla mijn armen rond zijn schouders en druk een kus op zijn lippen voor ik hem knuffel. 'Kunnen we dan nu alsjeblieft naar het golfslagbad? Ik moet nog steeds revanche op Cassius omdat hij me onderwater een klap gaf zodat ik later bij de overkant was met het spelletje.' Dioni kijkt met spleetoogjes naar zijn vriend. 'Vooruit.' Lacht Cassius en hij loopt al richting het golfslagbad. Ik pak Kaj zijn hand vast en verstrengel onze vingers waarna we de groep volgen.

'Golfjes!' Kiert Sofie als een klein kind en automatisch schiet ik toch in de lach. Ik grijp meteen het koord aan de zijkant van het zwembad vast en Sofie doet naast me hetzelfde. We gaan al achterover hangen en langzaam komen de golven op gang. Ineens voel ik iets achter me en twee lippen op mijn schouders, waarna twee armen die ik maar al te goed ken zich naast mijn armen plaatsen. 'Hi.' Ik kijk naar Kaj en glimlach naar hem terwijl hij naast me aan het koord komt hangen. We drijven mee op de golven en het geeft me een ontzettend rustgevend gevoel. Mijn verstand gaat even op nul en ik focus me op Kaj naast me. Hij heeft zijn ogen gesloten en zijn hoofd raakt steeds als er een golf komt het water aan. Ook hij lijkt zich even nergens druk om te maken. Er staat een glimlach op zijn gezicht en ik laat mijn blik even over zijn lichaam glijden. Damn.
De golven stoppen en worden weer minder waarna Jai en Dioni alweer fanatiek beginnen te roepen dat het nu tijd is voor hun revanche. Ik zie hoe Anna en Lilly al aan de overkant klaarstaan. 'Hebben je ogen ook weer genoten?' Vraagt Kaj dan als ik me omdraai en op het koord ga zitten, voor zover dat gaat. 'Huh?' Verward kijk ik hem aan. 'Ik voelde je blik wel op me branden hoor, je was lekker aan het staren.' Kaj laat het koord los en zwemt naar me toe, waarna hij zijn armen op mijn knieën legt en daarop steunt om boven te blijven. Ik voel mijn wangen lichtjes rood kleuren en kijk van hem weg, waardoor hij alleen maar lacht.
'Dankjewel nog trouwens.' Mompel ik na een tijdje stilte, op het gegil van de andere jongens en meiden en de rest van het zwembad na. 'Waarvoor?' Verward kijkt Kaj me aan. 'Voor alles. Hoe je voor me opkwam bij Elisa en Femke, je foto op twitter.' Ik haal even mijn schouders op en bijt op mijn lip. 'Oh dat. Dat is automatisme. Ik doe het graag voor je.' Glimlacht hij. Ik glimlach terug en woel even door zijn haren heen. 'Wen er maar aan, als je me telkens gaat bedanken als ik het voor je opneem kun je nog vaak dankjewel gaan zeggen denk ik.' Grinnikt Kaj. 'Nou! Zo klinkt het net of ik zelf niets kan en niet voor mezelf op kan komen!' Roep ik lachend uit. 'Zo bedoelde ik het toch niet schatje.' Lacht Kaj dan en hij legt zijn hoofd op zijn handen. 'Dat weet ik toch.' Grinnik ik. Ik laat met een hand het koord los en leg deze op Kaj zijn hoofd, waarna ik voorzichtig met zijn haren begin te spelen, terwijl ik toekijk hoe Ellis en Samuel tegelijk onder water gaan en beide aan de overkant weer boven komen.

Ik kijk verward naar Kaj als hij uit het niets ineens begint te lachen. 'Wat is er?' Ik maak mijn handen nat in het water en strijk zo mijn haren uit mijn gezicht. We zijn nu inmiddels verplaatst van zwembad en zitten nu in het buitenbad, maar dan binnen. Er zijn stenen ligbedden ingemaakt waar om de zoveel minuten bubbels uitkomen, en daar zijn we op gaan liggen. 'Ik zie die loser van een badmeester die jou en Sofie probeerde te fixen met ijsjes laatst.' Zegt hij. Verward kijk ik de jongen naast me aan. 'Ja? Dus?' Kaj begint nu nog harder te lachen. 'In plaats van dat je mij stom aan blijft gapen kun je beter ook even kijken naar het cafetaria.' Ik rol mijn ogen en kijk naar voren, het cafetaria ligt namelijk precies tegenover het zwembad waar wij ons nu in bevinden. Dan zie ik inderdaad Max staan. Hij leunt op een bezem en hij is aan het praten. 'Ja, wat is er nou zo grappig aan?' Vraag ik verward. 'Kijk met wie hij praat, wie hij probeert te fixen.' Ik laat mijn ogen iets meer naar rechts glijden en dan zie ik het pas. Femke en Elisa. 'Wauw.' Mompel ik. 'Zijn niveau daalt verschrikkelijk.' Lacht Kaj. Automatisch glijdt mijn blik weer naar Max en dan naar beneden. 'Nah, niets te zien hoor.' Mompel ik. Meteen voel ik een tik tegen mijn bovenarm. 'Zo bedoelde ik het niet.' Ik kijk naar Kaj en wiebel even met mijn wenkbrauwen. 'Sorry schat, ik zal het niet meer doen.' Plaag ik hem waarna ik mezelf weer in de relaxmodus in de banken leg, en ook precies op dat moment gaan de bubbels weer aan. 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

http://www.wijchensnieuws.nl/boek-solange-litjes-vanaf-12-november-in-de-boekhandel/