In A Snap

Chapter 10

Dedicated to her, natutuwa kasi ako sa comments niya. :)

 

This chapter is quite lame. Sabaw kasi yung utak ko ngayon. Eto lang nakayanan ko. Anyway, read first before commenting and voting.

 

Sana mag-enjoy pa rin kayo sa pagbabasa :)

 

 

Chapter 10

 

Kathryn’s POV

Palapit siya nang palapit sa akin. Hinawakan niya yung isang pisngi ko tapos lalo pa siyang  lumalapit. Dugdug. Dugdug. Ano ba yan? Bakit kinakabahan ata ako. Ilang inches na lang yung pagitan ng mukha naming dalawa. I can’t even move, para akong naging estatwa. Ano bang gagawin niya?! Waaaahhhh. Ang lapit lapit niya talaga. Tapos...

...

...

...

...

Bigla niyang pinunasan yung side ng lips ko. Napahawak ako sa dibdib ko. Akala ko kung ano na yung gagawin niya eh. Hoooo, nakahinga ako nang maluwag. Nakangiti siya nang nakakaloko.

“Hoy, why are you smiling like that?!” medyo pataray ko na sinabi. Hawak ko pa rin yung dibdib ko, nagpapalpitate pa rin kasi ako sa sobrang gulat.

“Cause you look so funny. Your reaction was priceless! hahahahaha” hawak na niya yung tiyan niya kakatawa. Bwisit naman to, pinagtripan na naman ako.

“Unggoy ka talaga! Kung ano-ano kasi pinaggagagawa mo sa akin eh.” binatukan ko siya then I rolled my eyes.

“Ouch! Masakit yun ha!” sabi niya sabay hawak sa batok niya. “Tinulungan na nga kitang alisin yung sauce diyan sa mukha mo eh, tapos ikaw pa yung galit? Paano ba naman kasi ang kalat mo kumain.”

“Tse! Ewan ko sa yo! May palapit-lapit ka pa ng mukha mo diyan.” paano naman kasi eh.

“I just did that to make sure na matatanggal ko lahat ng dumi sa mukha mo. Bakit ba? Akala mo naman hahalikan kita? Psssh, in your dreams!” aba talaga namang inuubos ng mokong na to yung pasensya ko ah.

“Talaga! In your dreams din! Akala mo naman gusto kong magpahalik sayo? Eeeewwww.” gantihan ko na nga rin.

“Deny ka pa eh gusto naman!” then he smirked. Grabe, wala nang kakapal pa sa mukha ng taong to.

“Anyenye.” I stuck my tongue out. I know childish pero naiirita kasi ako eh, bakit ba?

“Parang bata.” bulong niya pero narinig ko naman. Ano naman? I care not. :p

“Uwi na nga tayo sir!” sigaw ko sa kanya. Buti di na siya sumagot at pumasok na sa kotse. Tapos bumalik na kami sa hotel para makapagpahinga na.

Day 3

Today’s our last day here in Baguio. Buti naman, gusto ko na kasing umuwi eh. Andito na kami ngayon ni Sir DJ sa restaurant at kausap na namin yung architect at interior designer. Sobrang daming inaayos regarding sa pagpapatayo ng bagong hotel, yung structure, interior and exterior design, etc. While they are discussing, I’m taking note of important details. After two hours, natapos na rin yung meeting with them.

We’re currently in the lobby, waiting for Tamara and Andre, may inaasikaso pa kasi yung dalawa eh. Ako naman katext ko lang si Julia, pinag-uusapan namin si Diego, her love. Namimiss ko na talaga yung bestfriend ko. One week na kasi kaming hindi nagkikita eh. Si Sir DJ naman tahimik lang, naglalaro ata sa ipad niya. Then, his phone rang. Siyempre, di ko naiwasang hindi makinig, halos katabi ko lang siya eh.

“Hello.” Sir DJ answered the phone. “Ah yes yes, we’re done here. We’ll be back later. Please send my greetings to Tito.”..... “Okay, bye.” tapos tumingin siya sa akin after.

“Hey Kath, dumating na sa Manila yung may-ari ng Mirage Estates. My dad called and he was telling me to be prepared kasi anytime daw bibisita sila sa company.” sabi niya sa akin.

“Wow, it means I would have the opportunity to meet them. Nakakaexcite naman.” akala ko talaga hindi ko na mammeet yung owner eh, nadelay kasi yung pagbalik nila dito sa Philippines, dapat last week pa sila nandito. :D

“Sobrang saya mo naman diyan, para yun lang eh, tuwang-tuwa ka na?” Sir DJ.

“Bakit ba? Hindi lahat ng tao nabibigyan ng opportunity na makita in person yung one of the richest man internationally. I really am excited.” sagot ko. Di na nakapagsalita si Sir DJ dahil dumating na sina Andre and Tamara, inayos na namin lahat ng baggages and bumyahe na kami pabalik ng Manila. Si Andre na yung nagdrive ng car ni Sir DJ pauwi. Tulog lang kami ni Sir all throughout the trip.

After 8 hours....

We’re back  in Manila! Nauna na nila akong ihatid. Di na ko nakapagpaalam kay Sir DJ because he’s still asleep, he looks really tired. I went inside, nagpakita kay Mom and binigay ko yung strawberries na pasalubong ko for her. After that, I went upstairs and natulog na ulit.

Someone’s POV

Finally I’m back. I was gone for a long time. Bumalik ako dito para sa mga mahalaga sa akin. I won’t stop until I find them. It’s time to correct all the mistakes that I have done. I have hired a private investigator to know where she lives. I have to find her... very SOON.

______________________________________________________________________________

Chapter 10 done! Short chapter lang.

 

Sino kaya yung ‘someone’? Any guess?

 

 

Vote! Comment! Be a Fan! Thank you <3 Please help me spread my story :)

Next Update: Basta sa weekend na. :D Pahinga ko muna si brain, nasstress kasi ako sa school eh.

 

~agoodgirlgonebad