Gözyaşlarıyla yıkanan ellerine baktı, öylece evine gitmesine nasıl izin vermişti? Nerden bilebilirdi ki oysa ondan çok uzaklara gideceğini. Leyla'sını son kez ağlarken gördüğünü...
Büyük bir yıkımın orta yerinde sevdiğini bulamamıştı......
Gitme Leyla'm, sensizlikle sınama beni sen gidersen bende biterim. Sen yaşa ki sebebim olsun, umudum olsun yaşamak için. Aç artık o büyüsüne kapıldığım güzel gözlerini...
Açtın gözlerini ömrüme baharları getirdin yine. Yine en unutulmaz hediyeyi sen verdin bana. Ömrümün kalanına en güzel baharı getirdin...
Leyla'm daha da bekletme bizi uyan artık, uyan ki güneş doğsun. Daha kaç kez sınayacaksın yokluğunla. Ben sınanmaya razıyım. Senden gelenlere hep razıyım. Ölüm olsa dahi razıyım. Ama onlar bilmezki, nasıl alışırlar yokluğuna. Nasıl başa çıkarım hem onlarla, hemde sensizlikle...
İlk deneyimim, ilk kurgum.. Eksiklerim, hatalarım elbet benim de var. İnsanoğluyuz hatalarla insanız. Yaşarken doğruyu bulduğumuz gibi, bende yazarken öğreneceğim hatalarımı...
Biraz yaşadıklarım, biraz da hayallerim.. Herşeyi kattım bu hikayedeki karakterlere.. Onlarla ağladım tekrar, bazen sevinçlerine ortak oldum. Nehir benden aldı çok konuşma huyunu, Leyla hüznünü aldı benden.. Mavi gülleri sevdim bende ve frezyaları. Her günah için dikilen frezyalardı, ama ben günahlarım için sevmedim onları, herkes bilmez diye sevdim. Çocukluğum benimde burnumun ucunda sızlar... Belki sizlerin de hayatlarıdır yazdıklarım. Umutla başlayıp, acıyla biten bi aşk....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Leyla Büyüsü
General FictionGözyaşlarıyla yıkanan ellerine baktı öylece evine gitmesine izin vermişti. Nerden bilebilirdi ondan çok uzaklara gideceğini. Leyla'sını son kez ağlarken gördüğünü. Büyük bir yıkımın orta yerinde sevdiğini bulamamıştı.... Gitme Leyla'm sensizlikle...