Leyla Büyüsü

4.Bölüm Şiir Gibi Bakan Kadınlar

Yazarınıza destek ve motivasyon için lütfen oy verip, yorum atmayı unutmayın.
Keyifli okumalar....

Saatler süren yolculuğu nihayet son bulmuş evine ulaşabilmişti. Eşyalarını yukarı taşırken yardım edecek kimsesi yoktu ama sorun etmedi zorlansa da başarmıştı. Eve girer girmez mis gibi kokular doldu burnuna Emir'in gönderdiği yardımcılar onun yerine halletmişlerdi, ortaya muntazam iş çıkartmışlardı doğrusu. Geç bir saat olduğundan yerleşim işini yarına bırakıp dinlenmek en iyisi diye düşündü, zaten beyni de vücudu da yorgundu bu yüzden uykunun tatlı kollarına atılması gayet kolay olmuştu.

Yeni bir güne gözlerini açtığında etrafını süzdü alışması zaman alacaktı, ama alışmak zorundaydı yıllarını burda geçirecekti. Alt kata mutfağına geçip kahvaltı hazırlamaya koyuldu dolabın ağzına kadar dolu olması hiç şaşırtmadı nedense, kendi kendine bu duruma gülüp işine koyuldu ilk kahvaltısı için özenmesi gayet normaldi. Ortalığı toparlayıp müzik kanalından uygun bir müzik ayarlayıp kıyafetlerini ve kitaplarını yerleştirme işine koyuldu. Aksam üzerine doğru tüm yerleştirme isi tamamdı etrafa bakınmak biraz da hava almak isteğiyle sahil yakındı biraz yürüse hiç fena olmazdı.

Hazırlanıp çıktı hemen biraz yürüdükten sonra sahilde bir banka oturup manzaranın keyfine vardı uzun uzun. Öyle dalmıştı ki manzaraya, çöken karanlığın farkında değildi ama artık gitse iyi olacaktı daha fazla geç olmadan biraz da evinin keyfine varabilirdi sonra zamanı olmayabilirdi işler güçler çok yoğun çalışması gerekecekti. Eve girer girmez kendini duşa attı üzerine giydiği bornozunu çıkartmadan kendine bir kahve hazırladı rahatça manzaraya karşı kahvesini yudumladı geceleri manzara ayrı bir güzelliğe bürünüyordu. Manzarayı izlemeyi bıraktı saçlarını tarayıp yatmak için hazırlandı sabah erken kalkması şirkette işinin başında olması gerekti.

Alarmın sesiyle yeni güne açtı gözlerini hemen kalkması gerekti ilk günden geç kalmayı tabi ki de istemezdi. Saçlarını dalgalandırdı biraz, yaptığı makyaj tam da yerindeydi. Üzerine giydiği siyah elbisesiyle hem güzel hemde zarif bir şıklığa sahipti. Ayak ustu bir şeyler atıştırdı aynada son kez kendisini süzüp hazır olduğuna karar vermişti çoktan. Unuttuğu varmı diye bakindi şöyle hayır yoktu, artık çıkmak için hazırdı arabasına biner binmez navigasyonda adresi girdi bu sayede isi kolaylaşmıştı.

Şirket kapısından içeriye adim attığı andan itibaren bakışlar üzerine çevrilmişti ufak bir gülümseme takınıp asansöre yöneldi kendi ofisi de yönetim katındaydı. Emir'in asistanı Aslı aynı zamanda kendisininde asistanlığını yapacaktı ayrıca memnuniyet duymuştu bu durumdan. Nasıl duymazdı ki unuttuğu güzel zamanları hatırlıyordu karşısında bu denli harika bir gülümsemeyle kendisine bakarken her görüşünde. Ona da aynı şekilde karşılık verip ofisine geçti modern ve şık döşenmişti içerisi aydınlık ve ferahtı tam ona göreydi tüm her şey. İncelemeyi bırakıp işinin başına geçti masasında incelemesi gereken dosyalar onu bekliyordu.

Öyle çok dosyalara dalmıştı ki ne çalan kapıyı ne de tam karşısında onu izleyen genç adamı farkedebilmişti.

"Kolay gelsin Leyla hanım"
Bu sesle irkildi birden ne zaman gelmişti de hiç farkına varamamıştı..

"Emir bey. Duymadım geldiğinizi korkuttunuz beni."

"Çalışmaya öyle bir dalmışsınız ki duymadınız geldiğimi. Bu denli iş kolik birisi olduğunuzu düşünmemiştim. Takdirlerimi her geçen gün biraz daha çok alıyorsunuz doğrusu."

"Çalışırken kendimi kaptırdığım doğrudur."

"Yemek saati olmasına rağmen hala çalışıyor oluşunuzdan bunun farkındayım. Bu sebeple birlikte yemek yeriz diye düşünmüştüm"