Leyla Büyüsü

33.Bölüm Her Tesadüfe İnanmıyorum

Evet sevgili okurlarım bakalım yeni bölümü nasıl bulacaksınız. Hep söylediğim gibi lütfen oy vermeyi unutmayalım... Sizin güzel yorumlarınızı okumak bana büyük keyif veriyor beni bu keyiften mahrum bırakmazsınız diye düşünüyorum.
Hem kimlerin burada olduğunu görmem hemde yararınıza destek amaçlı oy ve yorum yapmayı lütfen unutmayalım.

Tebriklerin ardından kendisine uzatılan ele baktı, o eli tutmak istemiyordu. O sırada çalan telefonu onu bu dertten kurtarmış oldu.

Emir arıyordu, tüm sinirini ondan şuan çıkartabilirdi aslında, ama bunu sonraya sakladı. Daha dahiyane fikirleri vardı.

Odadan çıkıp merdivenlere yöneldiğinde bir yandan da telefon ile konuşuyordu.

"Efendim!"

"Leyla'm, anlaşma imzalandı mı?"

"Evet imzaladım. Şimdi de araziyi görmeye gidiyorum."

"Harika! Şimdi kapatmam gerek. Döndüğümde detayları konuşuruz."

Birşey söylemeden telefonu kapattı, arabaya bindiğinde Semih beyin de gelmesiyle yola çıktılar.

Semih o sırada proje ile ilgili birkaç şey söylemişti ama duymadı, koluna dokunan eller ile kendine geldi.

"Leyla hanım, iyi misiniz? Seslendim ama duymadınız.."

"İyiyim Semih bey. Yalnız sizden dikkat etmenizi istiyorum. "

"Buyrun efendim, sizi dinliyorum." Geçen seferden suçlu olsada, bu kez her sözünü emir kabul edip sorgusuz sualsiz uygulayacaktı.

"Tüm detayları iki kez incelemenizi istiyorum. Çok dikkat etmeniz gerekiyor, en ufak bir detayda veya hatada direk benim haberim olacak. Ve bu konuşmadan Emir'in haberi olmayacak. Sanırım anlatabildim?"

"Gayet iyi anladım efendim, siz nasıl isterseniz. "

Semih nedenini anlamasada emir olarak kabul etti. Şirket çalışanları gibi kendiside, yanında oturan kadının ön sezilerine güvenirdi.

Dileklerini ilettikten sonra telefonu çıkartıp unuttuğu mesajı yazdı.

'Sevgilim, arayamadım seni. Anlaşmayı imzaladım.. Seni şimdiden özledim!...'

Tam çantasına geri koyacağı sırada gelen mesaj sesiyle vazgeçip mesajı açtı. Yüzü gülüyordu mesajı okurken..

'Sevindim..Bende hala toplantıdayım, çıktığımda konuşuruz. Sesini özledim. Ama seni daha çok özledim...'

Arabanın durmasıyla yüzündeki tebessüm kayboldu, Emir'in sevmediği, sert ve soğuk bakışlı eski Leyla geri dönmüştü.

Etrafı incelediler. Daha çok Semih inceledi, kendisi ilgileniyormuş gibi boş gözlerini gezdirdi. Ama kısa sürede olsa bakmıştı, denize yakın ve güzel bir mevkideydi gerçektende harika bir projeydi. Eray ile karşılaşmamış olsalar sev seve ilgilenebilirdi.

Etrafta dolaşan gözleri arkasında duran adama bakmasada, Eray'ın gözlerini üzerinde hissediyordu ve bundan büyük bir rahatsızlık duyuyordu. Bir süreliğine katlanması gerekecekti, sadece bir kaç gün.. İçinden tekrar etti, böyle düşündüğünde katlanılır olabiliyordu.