Gözyaşlarıyla yıkanan ellerine baktı öylece evine gitmesine izin vermişti. Nerden bilebilirdi ondan çok uzaklara gideceğini. Leyla'sını son kez ağlarken gördüğünü. Büyük bir yıkımın orta yerinde sevdiğini bulamamıştı....
Gitme Leyla'm sensizlikle...
Evet sevgili okurlarımdüğünüyaptık balayı olmadanolmazdı, keyifli ve bölüm isminden de anlaşıldığı gibi tuhaf ama güzelşeylerinolduğu bir bölümle geldim. Oy vermeyi ve yorum yapmayılütfenunutmayalım. Her geçengünbüyüyen ailemize sizlerde katkıda bulunup daha iyi yerlere hep birlikte getirebiliriz. Desteğiniziokuduğunuz hikayemden ve yazarınızdan eksik etmeyin. Keyifli okumalar...
Leyla sabah uyandığında üzerinde tatlı bir yorgunluk vardı buna rağmen huzurlu ve mutluydu, gözlerini açar açmaz Bulut'un kendisini izleyen keskin mavileriyle karşılaştığında sabahların yıllar sonra bir anlamı olmuştu.
"Günaydın.."
"Günaydın güzel karım, iyisin değil mi?"
Nazik olmak için üstün çaba göstermiş olsa da yine de ağrısı olma ihtimalinin düşüncesi dahi kendi canını da acıtıyordu.
"Gayet iyiyim, endişelenme canımı yakmadın ama bir duş alsam iyi olacak."
Bulut dudaklarına bıraktığı uzun sayılabilecek öpücüğün ardından yataktan kalkıp banyonun kapısında durmuş can alıcı bir teklifle gelmişti.
"Ben küveti hazırlıyorum hazır olduğunda gelip seni alırım gelene kadar bekle beni, hem sudan tasarruf etmek gerek.."
Bulut’tan işittiği arsız konuşma ve çok şey vaad eden gözlerle banyoya girmesiyle üzerindeki örtüye sarılıp oturur hale gelip tasarruf sözlerinin altındaki derin imaların gerçek olacağı anı beklemeye başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bulut kuveti döktüğü kokulu esanslar ve kırmızı gül yapraklarıyla doldurup geri döndüğünde alt dudağını ısırır halde onu bekleyen çarşafa sarılı karısının görüntüsüyle kapıda bir süre izledikten sonra ağır ama göz temasını kesmeden yatağa dizlerinin üzerinde tırmanıp yer yer kızarmış kendini bekleyen dudaklardan çaldığı ateşli öpücüklerine devam ederken çoktan kucağına alıp hazır bekleyen kuvetin içine yavaşça bırakıp geri çekildiğinde de öylece durup uzun uzun izledi.
Ne bakmaya nede sevmeye doyamayacaktı, daha dün karısı olan bu kadın hem sebebi hemde gerçek anlamda sonu olacaktı.
Leyla kendisini izleyen gözlere ellerini uzatarak sözsüz çağrısına Bulut anında cevap verip tam karşısına oturduğunda saniyesinde ayrı kalmayı tahammül edemeyen kalbi diğer yarısını kendine doğru çektiğinde Leyla'nın bacakları kendi bacaklarının üzerinde oturur halde gül yapraklarıyla kaplı kuvette öylece birbirlerine dokundular.
"Bu anın gelmesini kadınım olmanı ilk gördüğüm geceden beri bekledim, şimdi benimsin... Derinlerde ettiğim yeminim son nefesimde dahi dilimde olacak, sen benim büyüsüne o gece kapıldığım güzel yürekli kadınımsın. Seni sevmeye hiç doyamam hele şimdi bu denli dokunurken asla vazgeçemem senden, ölüme kafa tutar yine de benden almalarına izin vermem seni, veremem!"
