Evet sevgili okurlarım bakalım yeni bölümü nasıl bulacaksınız. Hep söylediğim gibi lütfen oy vermeyi unutmayalım... Sizin güzel yorumlarınızı okumak bana büyük keyif veriyor beni bu keyiften mahrum bırakmazsınız diye düşünüyorum.
Hem kimlerin burada olduğunu görmem hemde yararınıza destek amaçlı oy ve yorum yapmayı lütfen unutmayalım.Bulut gelecek olan hamleyi farkettiğinde geç kalmıştı, dostu gördüğü andan itibaren yapmak için beklediği hamlesini yapmış sıktığı yumruklarını genç adamın yüzü ile buluşturmuştu.
Ahmet bir atak bekliyordu lakin beklediği yumruk değildi. Aldığı darbe ile yere sırt üstü kapaklanmıştı. Az kalsın Nehir de onunla düşecekti fakat son anda kollarını çekerek kendisiyle düşmesini engellemişti.
"Emir ne yaptığını sanıyorsun" öfkeli bakışlarıyla kendinden beklenmeyecek şekilde bağırmış, ardından yere düşen genç adama yardım etmek için dönmüştü " Ahmet iyimisin, Bulut yardım edermisin kaldıralım" gücü yetmezdi kaldırmaya zaten Bulut'ta çoktan yanlarına gelmişti.
Planlarını yaparken bu yumruğu hiç hesaba katmamışlardı, akıllarına dahi gelmemişti Emir'in bu denli bir tepki vereceği olan Ahmet'e olmuştu.
"Hey dostum ne güzel bir karşılama bu böyle" yerden kalkar kalkmaz konuşmaya başlamıştı, karşısındaki adamı yola getirmek için ortak olduğu planda bu yoktu "elinde bir hayli ağırmış doğrusu tüm çekiciliğim yerle bir oldu sayende" yediği yumruğa rağmen hala ukala sırıtması yerli yerindeydi.
"Biraz daha böyle sırıtmaya devam edersen görürsün çekiciliği" içi rahatlamıştı lakin Nehir'in bakışları korkmasına neden olmuştu.
"Emir neden böyle birşey yaptın kafayı mı yedin sen" sinirinden olanları anlamlandıramıyordu bir türlü ona göre hiçbir sebep yoktu ki ortada "cevap verecek misin arkadaşıma bu yaptığın neydi şimdi, neden vurdun ona"
"İçimden geldi vurdum, biraz daha gülmeye devam ederse bir tane daha vuracağım" öfkesi dinmemişti henüz, karşısında hala sırıtan adam da hiç yardımcı olmuyordu.
"Ne demek içimden geldi, bu mu açıklaman her içinden geldiğinde adam mı yumrukluyorsun" ne saçmalıyordu bu adam karşısına geçmişte iyice kafayı yemişti doğrusu.
Karşılarında tatlı sert atışan ikiliye karışmadan Bulut kollarının arasına aldığı kadınla kenarda durmuş onları izliyorlardı.
Savaş baltaları çoktan çıkmıştı ki Nehir herşeyin bir plan olduğunu öğrendiğinde bakalım sakin kalabilecekmiydi.
"Bunun gibi ahtapot kolluları diyorsan evet öyle yapıyorum" daha nasıl açıklardı ki, dilinin ucuna gelenleri geri göndermişti.
"Bana sarılması neden seni ilgilendiriyor bu kadar, istediği gibi sarılabilir seni ilgilendirmez" öfkeli bakışları ve kalkan tek kaşı ile cevap bekliyordu. Ahmet'te durumdan hayli keyif alıyordu doğrusu ağrıyan gözüne rağmen yumruk yemesine sebep olan gülümsemesini bozmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Leyla Büyüsü
Ficción GeneralGözyaşlarıyla yıkanan ellerine baktı öylece evine gitmesine izin vermişti. Nerden bilebilirdi ondan çok uzaklara gideceğini. Leyla'sını son kez ağlarken gördüğünü. Büyük bir yıkımın orta yerinde sevdiğini bulamamıştı.... Gitme Leyla'm sensizlikle...