p.o.v raven
de munten draaien een rondje op de toonbank en vallen dan plaat neer
de man achter de toonbank telt de munten en knikt dan
hij pakt een sleutel en legt die in me hand palm
'nog een fijn verblijf in onze herberg' zegt de man en ik knik koeltjes en ga naar bovendaar open ik mijn kamer en zet mijn tas op de grond en ik bekijk de kamer
simpel maar fijn
een bed staat in de hoek en een tafel tegen de muur met een enkele stoel
een oude kledingkast waarvan het verf een beetje begint te bladeren staat tegen de muur
ik open een deur die me naar de badkamer brengt
een bad staat in de hoek en een simpele wastafel en een wc staan in de kleine ruimte
het is niet heel luxe maar luxe kan ik niet betalen
kleine shampoos en badschuim staan op de rand van het bad en ik bedenk me hoelang ik al geen bad heb genomen
geen echt bad dan de meertjes in het bos tellen nietik besluit om meteen een bad te gaan nemen
de nacht valt toch snel en ik eet wel wat in mijn kamer
s'avonds ga ik toch niet op pad
de nacht is het terrein van de monsters je kan dan beter uitkijken voor ze
ondanks dat ik nu dichter bij ben dan ooit moet ik oppassen ik wil niet vermoord wordeneen setje kleding voor na mijn bad pak ik uit mijn tas en leg het op het wastafel
mijn zwarte versleten shirt trek ik uit en laat het water het bad inlopen
ik pak wat badschuim en verspreid het over het bad waardoor het gelijk begint te schuimen
de rest van mijn kleding trek ik ook uit en stap in het bad
een warm gevoel gaat door me lichaam en mijn spieren ontspannen zich meteen
ik laat me er in glijden en adem in en uit
ik doe mijn ogen dicht en laat mijn hoofd in het water zakkenik loop terug naar het bos
vandaag was de verjaardag van mijn moeder en ik had besloten bloemen te plukken bij de rand van het bos
rode rozen de lievelings bloemen van mijn moedermet de bloemen in mijn mand liep ik terug maar toen ik terug kwam zag ik alleen maar overblijfselen van huizen en platgebrande plekken
niks was meer over en geen een huis stond nog overeind
uit paniek rende ik naar mijn huis die er niet meer was
mijn ouders waren er niet meer en ook nergens meer te vindenopeens zag ik iets bekendst
ik liep naar de vrouw toe en zag dat het mijn buurvrouw was
ze liep moeilijk en bloed droop van haar gezicht
ik rende naar haar toe en bleef staan toen ik voor haar stond
'wat is er gebeurt waar is iedereen?' vroeg ik nogal paniekerig 'de vampier prins hij kwam soldaten halen dus veranderde hij iedereen maar sommige waren te zwak toen hij vertrok verbranden hij alles'
nadat ze dat gezegd had zakte ze door haar knieën en bleef roerloos op de grond liggen
ze was dood dat was zeker
de roden roze liet ik bij haar achter en ik vertrokgeschrokken kwam ik omhoog en hapte naar adem
altijd speelde dit verhaal opnieuw af in mijn hoofd
ik was 14 toen dat begon nu was ik 18 volwassen maar mijn wraak blijft bloeien elke dag
JE LEEST
hunting my soulmate {voltooid}
Vampire#2 28/1/12 2017 hij is mijn prooi hoelang ik al op een jaag is onduidelijk twee dingen weet ik zeker waarom ik op hem jaag en dat ik dichterbij ben dan ooit hij heeft mijn dorp vermoord door ze te veranderen in monsters de sterke nam hij mee de z...