hunting my soulmate {voltooid}

hoofdstuk 29

p.o.v raven
de wonden branden maar in mijn keel komt een prop bij het bedenken dat ik bloed moet drinken
dat ik hetzelfde moet doen als de mensen die ik zo verafschuwde
die ik zo haatte dat ik ze dood wou
en nu ben ik verliefd op een 

ik neem een hap lucht en zucht het dan uit 'ik kleed me eerst even aan en dan vertel ik mijn keuze' Gabriel knikt en loopt de badkamer uit
ik pak het ondergoed en trek het aan
natuurlijk wil ik niet dat de wonden erger worden of littekens maar bloed drinken is verschrikkelijk
ik pak het shirt van Gabriel en trek die ook over mijn hoofd
het shirt lijkt wel een halve jurk voor me en valt dan ook maar half over mijn kont heen
ik strijk het shirt goed en kijk in de spiegel
al het vuil en opgedroogd bloed is van me af en ik zie een bekend meisje die tevens ook onbekend is
het meisje dat ik zo goed kon is veranderd haar gedachten maar niet haar uiterlijk
dezelfde bruinen ogen en lokken het zelfde gezicht ik zie niks anders dan wat ik altijd zag
behalve als ik me omdraai dan zie ik alle ellende terug die Parker me aangedaan heb
ik begin moeilijk te ademen als ik daar aan terug denk
snel doe ik de deur van de badkamer en ren naar buiten

'ik doe het ik doe het' zeg ik met tranen in mijn ogen
Gabriel komt geschrokken naar me en doet een arm om me schouder en een op me heup
'raven doe rustig kom' Gabriel neemt me mee naar ze bed en we gaan zitten
'wat is er?' zegt Gabriel en kijkt me bezorgd aan 'ik keek net naar die wonden en al die gebeurtenissen die Parker me aan heb gedaan kwamen terug Gabriel ik kan dat ik kan niet tegen die herinneringen'
een paar tranen beginnen over me wangen te rollen
Gabriel strijkt met ze wangen over me gezicht en neemt de tranen met ze duim mee
ineens voel ik op een traan ze lippen drukken maar hij trekt zich snel terug
'het is goed raven je drinkt mijn bloed en de wonden gaan weg'
ik knik en haal even diep adem
Gabriel stroopt zijn mauw op en ik zie zijn tanden groeien die hij vervolgens in zijn arm zet en ze er even later uithaalt
twee druppels bloed die zich snel vermenigvuldigen stromen uit zijn arm
ik breng me mond naar ze arm en zuig aan het bloed
de smaak is verschrikkelijk maar toch drink ik door en als ik denk dat het genoeg is stop ik
Gabriel doet ze mauw weer naar beneden en de bijt wonden zijn weg

'en?' vraag ik en draai met me rug naar Gabriel toe
heel voorzichtig laat hij een stukje van me shirt naar beneden glijden
'het is weg alles is weg' zegt hij en ik draai me om en vlieg in zijn armen
'dankje Gabriel' zeg ik en knuffel hem
hij knikt en aait over me haar 'het is laat raven je moet echt slapen'
ik knik en stap van zijn bed af en loop naar de linker kant en kruip daar onder de dekenen
Gabriel kijkt verbaasd en ik kruip met wen grijns in bed