hunting my soulmate {voltooid}

hoofdstuk 9

p.o.v raven
ik ruim een beetje op in mijn nieuwe kamer
het meisje wat hiervoor leefde heb er wel een zooi van gemaakt

'wat moet hier mee gebeuren?' vraagt Julian en zet de kartonnen doos op mijn bed
ik bekijk de inhoud en pak een foto lijstje eruit
het is het meisje dat ik vermoord heb met twee andere vriendinnen
ze lachen en lijken normaal maar als je goed kijkt is de wijn op de foto geen wijn maar bloed en je ziet de slagtanden in hun mond
ik maak het open en haal de foto der uit en zet het lijstje op me nachtkastje en gooi de foto in de doos
veder vind ik nog een beeldje van een ballerina die ik hou en nog een witte lamp
doordat ik de helft van de spullen weg gedaan heb ziet de kamer er een beetje leeg uit 

'zouden we wat nieuwe spullen voor in me kamer kunnen kopen?' vraag ik en zie dat ik dringend wat spullen nodig heb want zelfs de kledingkast vond ik niet mooi dus moest die weg
'tuurlijk ik vraag aan Gabriel wel wat geld' zegt Julian en met vampieren snelheid is hij weg
ik kijk rond en bedenk wat ik nodig heb
een kaptafel met een stoel en nieuwe kledingkast want deze kan echt niet meer een sofa is altijd wel handig een nieuwe lamp voor aan het plafon en nieuwe gordijnen zijn ook welkom

even later komt Julian terug met een stapel geld in ze handen
'je mag wat nieuwe spullen kopen van Gabriel maar niet te duur want hij verwacht je toch na een maand in zijn bed' ik huiver bij het laatste
ik ga niet binnen een maand bij hem slapen dat had ie moeten verdienen en ik vind hem nu nog een ergere klootzak dan voor ik hem kende dus dat kan hij ernstig vergeten
'dat over een maand in ze bed liggen mag hij vergeten ik ben geen prostitué dus dat doe ik' Julian haalt ze schouders op 'ik snap je wel maar door jullie band moet je toch wel wat voor hem voelen'
ik schud mijn hoofd 'behalve haat gevoelens voel ik niks'
ik zie dat Julian een beetje schrikt maar zich toch snel hersteld
natuurlijk die band is heilig voor vampiers en je moet onvoorwaardelijk van je soulmate houden maar ik kan dat niet door zijn daden en gedrag misschien als hij veranderde lukt het maar veder niet

'kom we gaan' zeg ik tegen Julian en pak ze arm om hem mee te nemen
samen lopen we door de gangen 'hoe gaan we der heen?' vraag ik aan Julian en ga de bocht om 'ik dacht dat je te paard wel leuk zou vinden' ik lach dat lijkt me inderdaad leuk
toen mijn ouders nog leefde had ik eigen paard
ze had een mooie bruine vacht en blonde lokken ze was een pracht van een paard
tijdens de brand is ze waarschijnlijk gestorven of ze is weggerend en nooit meer terug gekomen

even later lopen we de stallen in en ik bekijk de paarden
Julian haalt een donker bruin paard met zwarte lokken uit zijn stal en zet der vast
'dit is mijn paard' bevestigd hij en aait over haar hoofd
ik knik en bekijk de paarden tot ik een prachtig paard zie
ze is helemaal wit zelfs haar lokken en haar ogen zijn hemels blauw
ik loop naar haar toe en aai over haar hoofd gelijk begint ze zacht te hinniken
Julian komt naar me toe 'dit is blue ze is het zusje van het paard van Gabriel ze worden ook wel jing en jang genoemd' ik knik en kijk naar de blauwe ogen van het paard
'heeft ze al een eigenaar?' vraag ik en kijk Julian aan hij schud ze hoofd 'nee Gabriel verzorgde ze beiden'
ik maak de stal open en laat blue der uitlopen 'mijn soulmate vind het vast niet erg dat ik der neem'
Julian grinnikt en schud ze hoofd 'kom we gaan' zegt hij