hoofdstuk 37

838 54 4
                                    

p.o.v raven
ik ren en mijn hart klopt in mijn keel
ik ben zo bang dat Gabriel achter me rent dat ik niet eens om durf te kijken
snel ren ik door de tuin deuren maar bots dan tegen iemand op
ik val en paniekerig sta ik op
ik wil snel weer veder rennen als ineens me pols word vast gepakt
'laat me los alsjeblieft' zeg ik en de tranen schieten in mijn ogen 'raven wat is er?' ik draai me om en zie Julian staan
'help me Gabriel is gek hij wil me veranderen omdat hij anders niet de kroon kan erven' Julian knikt 'goed spring op me rug' ik kijk hem verbaasd aan 'op je rug?' Julian knikt 'ja doe nou maar' ik knik en spring op ze rug
met vampier snelheid begint hij te rennen en ik moet me goed vast houden om niet van zijn rug af te vallen

midden in het bos stopt Julian om even te rusten
ik spring van ze rug en strek even mijn benen
'waar gaan we eigelijk naartoe?' vraag ik en kijk Julian aan 'de mensen wereld daar ben je veilig'
de mensen wereld het lijkt wel eeuwen dat ik daar voor het laatst was
'waar moet ik dan overnachtte' zeg ik en begin te lopen 'gewoon in een hotel'
'maar ik heb geen geld bij me' Julian knikt 'maar ik heb wel wat bij me en morgen breng ik je water en wat voedsel en meer geld'
hoelang is het niet dat ik van hotel naar hotel ging om op Gabriel te jagen
maar nu zijn de rollen omgedraaid hij jaagt op mij en ik niet meer op hem

'we moeten weer door Julian Gabriel is snel en dat weet jij ook' julian zet een stapje bij en zie hem een slok uit een thermoskan nemen waar natuurlijk geen thee in zit
ik heb het zo te doen met die jongen
hij heeft dit nooit gewild en toch is hij veranderd
nu weet ik waarom hij me wil helpen
hij wil niet dat ik zonder dat ik zelf instem me laten veranderen
'kom we gaan veder' zegt Julian en steekt de thermoskan in mijn rugzak  die hij toen we bij de waterval waren nog even had opgehaald
ik knik en spring weer op ze rug en razen weg

na een half uur zijn we beland in de mensen wereld en lopen we op het zelfde stukje als toen ik jaagde op Gabriel
het is niet meer koud en er ligt geen sneeuw meer
de zon schijnt en je ziet duidelijk dat het lekker weer is
we lopen naar binnen bij het hotel waar ik al eerder verbleven had en Julian betaald een luxe kamer voor me
door iemand van het personeel worden we er heen gebracht
we stappen naar binnen en het is inderdaad een luxe kamer
er staat een mooie bank met een televisie en een groot bed
ik laat me ploffen op het bed en sluit even me ogen tot ik het matras naast me vol induiken
ik doe me ogen open en zie Julian
onze lippen komen dichter bij elkaar maar als ze elkaar raken laat ik de mijne van de zijne glijden
ik draai me om en sluit mijn ogen
'dit is niet goed' zeg ik en val inslaap

a/n
nog vragen voor de q&a?

hunting my soulmate {voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu