hunting my soulmate {voltooid}

hoofdstuk 31

p.o.v raven
aangekleed en al loop ik terug naar de kamer van Gabriel
ik klop eerst voordat ik binnen stap
ik stap naar binnen en word gelijk aangekeken door Gabriel en Julian 
een beetje ongemakkelijk sta ik in de kamer als Gabriel naar me toe loopt en een arm om me heen slaat en me een kus op me voorhoofd geeft
'hoezo heb je niet gezegd dat je bijna jarig bent?' zegt Gabriel terwijl Julian ook naar ons toekomt
ik haal me schouders op 'na dit alles had ik er niet meer aangedacht het is ook niet zo belangrijk'
Gabriel en Julian kijken me verbaasd aan 'als je al duizendende jaren negentien bent is het inderdaad niet meer bijzonder maar voor jouw wel' zegt Julian en Gabriel knikt 'daarom gaan we een groot bal geven' zegt Gabriel er achter aan en ik pak ze hand vast
'het hoeft echt niet hoor' helaas luistert hij niet en schudt zijn hoofd
'we gaan het vieren dit is belangrijk raven' en helaas kon ik ze niet meer ompraten

later op de dag liep ik hand in hand met Gabriel door het bos
het voelt goed om bij hem te zijn
ik merk dat ik oprecht van hem hou en hij van mij
ik verafschuw hem niet meer en ik zou eerlijk gezegd ook niet meer zonder hem kunnen
ik hou van hem met heel mijn hart hoe ongelofelijk dat ook klinkt
dat hij de moordenaar is van mijn ouders heb ik natuurlijk nog niet volledig vergeven maar ik heb hem ook bijna vermoord en ik hou van hem
die vergiffenis komt met de tijd
langzaam maar zeker

na een tijdje komen we weer bij der waterval
een naar gevoel gaat over me heen maar die verdwijnt als Gabriel me bij mijn heupen vast pakt en ze hoofd op mijn schouders legt
'ik wil deze plek een nieuwe kans geven' zegt hij en geeft me een kus in me nek waardoor ik moet giechelen
snel draai ik me om waardoor Gabriel schrikt en laat me los
een grijns verschijnt op me gezicht en ik druk snel een kus op ze wang en begin dan te rennen
Gabriel rent met mensen snelheid achter me aan blijkbaar is hij niet super vastberaden om te winnen
steeds sneller begin ik te rennen en al helemaal als ik Gabriel zijn hand op mijn schouder voel  
ik lach en ga veder
snel draai ik me om en begin achteruit te lopen
'pak me dan' zeg ik en steek lachend me tong uit maar stop als ik mezelf voel wankelen
'raven' roept Gabriel die ze hand uitsteekt
ik pak ze hand vast maar inplaats van dat hij me omhoog trekt vallen we beiden in het pooltje van de waterval
snel zwem ik omhoog en neem een goede hap lucht
naast me komt Gabriel omhoog
zijn shirt is kletsnat waardoor ze sixpack er door heen schijnt ook is ze haar rommelig inplaats van netjes
beiden schieten we in de lach en Gabriel trekt me naar zich toe 
'ik hou van je raven' en voor ik het weet verdwijnen we in een lange kus

a/n
hey mensen
hoe vinden jullie het tot en met nu toe?
het spijt me dat ik niet zoveel schrijf maar ik heb helaas ook andere dingen te doen waardoor ik meestal kleine stukjes schrijf voordat ik naar school ga

maar dat wou ik niet alleen melden ik wou ook om een gunst vragen
ZoetjeX1177 heb een geweldig boek alleen nog niet zoveel mensen die het lezen
zelf heb ik het gelezen en het is echt een goed boek dus ik zou zeggen verken het is dit is het boek