hoofdstuk 27

1K 67 2
                                    

p.o.v Gabriel
zoals ik al verwacht had liepen we in de buurt van het houd hakkers huisje en daar liepen twee stevige mannen
'wat doen ze bij onze slaap hut' vroeg Julian aan mij en we gingen beide achter een boom staan
'ik heb zon gevoel dat ze raven hebben' Julian knikt 'hoe gaan we ze aanvallen?'
'jij gaat naar die man links en ik rechts' Julian knikt en beide beginnen we in vampier snelheid te rennen
wild kijken de mannen om zich heen en wij gaan achter het huisje staan
'wie is daar' schreeuwt de ene man
Julian komt aanlopen aan de rechter kant van het huis en ik aan de linker kant
de mannen draaien zich om en beginnen richting mij en Julian te rennen
als de mannen dichtbei zijn pakken we hun nek en houden we ze beide omhoog
'waar is ze' sis ik tegen de man die me angstig aankijkt
'binnen de baas is bij der' ik grijns 'straks niet meer' zeg ik en sta op het punt ze nek te breken als ik gegil hoor
'raven' mompel ik en laat de man los maar die grijpt zijn kans en schiet met een houten kogel in mijn arm
ik grijp van de pijn naar me arm en kijk hem dan kwaad aan
mijn ogen worden rood en mijn tanden groeien en in een keer duik ik op de man af en bijt hem in zijn nek
de man schreeuwt maar stopt als ik nog veder bijt is hij dood
ik ga van hem af en breek ze nek voor het geval iemand van plan was om hem te veranderen

ik en Julian gaan bij de deur staan
'Gabriel je bent beschoten' ik knik 'dat maakt nu niet uit ik moet naar raven ze gilde niks voor niks' Julian knikt 'ik blijf voor de deur staan haal jij der maar' zegt Julian
ik geef hem een vriendschappelijke klap op ze schouder en ren naar binnen

p.o.v raven
'zeg het' schreeuwt Parker en ren naar de andere kant van de kamer 'zeg dat je van me houd raven' ik schud mijn hoofd waardoor enkele tranen van mijn wangen vallen
'zeg het raven' schreeuwt Parker weer en pakt een lamp van het nacht kastje
'nee' schreeuw ik en de lamp vliegt door de lucht
net op tijd kan ik hem ontwijken
geschrokken ga ik in de hoek staan en de tranen blijven stromen over mijn wangen
ik hou dit niet meer vol
een hard geluid gaat door de kamer als de deur open getrokken word
ik kan mijn ogen niet geloven de jongen waarvan ik de hoop had opgegeven staat in de deur opening
zijn haar slordig zijn ogen kwaad en een schietwond is duidelijk te zien in zijn arm
'jij!' schreeuwt Parker maar Gabriel is te snel
met vampier snelheid gaat hij naar Parker toe en pakt hem bij ze keel 'jij gaat boeten voor wat je mijn soulmate heb gedaan' parkers hoofd loopt rood aan en hij begint wilt heen en weer te bewegen 'niet ze is van mij ze houd van mij zeg het raven' geschrokken ga ik nog meer in het hoekje staan en ik zie Gabriel mijn kant op kijken en allemaal emoties door zijn ogen gaan
'ze zou nooit van jouw houden' zegt Gabriel en gooit Parker op de grond
Parker beland met een harde klap op de grond en krabbelt langzaam overeind
Gabriel pakt wat touw en bind Parker zijn armen vast
'wat doe je? vermoord je me niet' Gabriel schudt zijn hoofd 'ik heb genoeg gemoord en jij moet lijden voor je daden'
dan komt Julian de kamer binnen en kijkt naar Gabriel 'neem hem mee en sluit hem op voor goed' zegt Gabriel en Julian knikt en neemt Parker mee de kamer uit

alleen ik en Gabriel zijn nog in de kamer
hij komt naar me toe gelopen en slaat zijn armen om mijn heupen en trek me dicht tegen hem aan
automatisch gooi ik mijn armen om zijn nek en tranen stromen over me wangen

hunting my soulmate {voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu