hunting my soulmate {voltooid}

hoofdstuk 19

p.o.v raven
Gabriel is opgenomen in het ziekenhuis
het schijnt dat als Julian een paar minuten later was aangekomen dat hij gestorven zou zijn
nu ligt in een kritieke toestand in het ziekenhuis maar de dokters verwachtte dat hij snel beter is
hij is sterk volgens hun ik wou dat hij dat niet was
spijt heb ik er zeker niet van
dat ik Julian nu niet meer spreek is jammer maar Gabriel moest weten wat voor pijn ik had wat ik door maakte en dat kon alleen zo

ik lig op bed wat naar het plafon te staren als ik mijn deur hoor kraken
ik draai me hoofd om en kijk in het gezicht van Avery
'sorry ik had geklopt maar kreeg geen reactie' ik knik en ga zitten 'is er iets?' vraag ik en ze loopt naar me toe en gaat naast me zitten
'ik snap wat je bij Gabriel heb gedaan hij heb iets vreselijks gedaan en eerlijk verdient hij dit' zegt Avery
verbaasd knik ik naar haar
Avery is zijn zusje ik had wel verwacht dat zij het voor hem ging opnemen maar niet voor hem
'maar ik vind dat je naar hem toe moet gaan het is je soul mate wat hij ook gedaan heb'
haar woorden komen hard binnen en het ergste nog ze heb gelijk en niet zon klein beetje ook
ik heb me verlaagd naar zijn niveau besef ik me nu en ik snap niet hoe laag ik heb kunnen zinken
'het is waar ik zou nu bij hem moeten zijn' mompel ik en ze legt een arm op me schouder
'het is nooit te laat' zegt ze en ik knik en stap van me bed af 'kom mee'

zachtjes klop ik op de deur van de kamer van Gabriel
waarom weet ik niet hij is niet instaat de deur open te doen
dus ik doe de deurklink naar beneden en loop naar binnen
daar ligt Gabriel in een bed twee draden gaan door ze arm eentje met vloeistof en eentje met bloed
ook zit er zon ding om ze mond waardoor hij daar lucht doorkrijgt
ik en Avery lopen naar hem toe en gaan bij hem zitten
Gabriels ogen gaan langzaam open en kijken naar me
ik voel spijt om wat ik gedaan heb en ik zou willen dat ik het terug kon draaien

Gabriel gaat met ze arm naar het mond kapje en haalt het eraf
'ik had jouw niet verwacht' zegt hij en ze stem is schor
ik knik 'ik was ook niet van plan om te komen maar Avery heb me in laten zien dat ik spijt heb van mijn daden'
Gabriel schudt zijn hoofd 'het is niet erg en je hoeft geen spijt te hebben' even ademt hij zwaar en zet het kapje weer op ze mond terwijl hij diep in ademt
'ik heb wat vreselijks gedaan en ik snap waarom ik moest boete en misschien is deze straf nog niet erg genoeg ik heb pijn gevoeld heel veel maar nooit zoveel als jouw raven'

Gabriel pakt mijn hand en vlecht onze vingers
en ik laat het