hunting my soulmate {voltooid}

hoofdstuk 32

p.o.v raven
het is inmiddels al een paar dagen later
de band tussen mij en Gabriel is enorm gegroeid
ik slaap nu bij hem op de kamer en we zijn altijd wel bij elkaar
ik hou van hem en hij van mij en voor het eerst laten we het blijken aan elkaar

ik kam nog een keer me haar als ik geklop op de deur hoor
ik leg de borstel op de wastafel en loop naar de deur van Gabriels kamer open doen
nou Gabriels kamer onze kamer
'hey hey' zegt Avery en ik stap naar buiten 'kom we gaan naar mijn oude kamer'
Avery knikt en we gaan naar me oude kamer
onze band is versterkt en we spreken elkaar zeker elke dag
samen lopen en we door de gang en groette een man die bezig was met een schilderij goed te hangen
'hoe gaat het met jouw en Gabriel' zegt Avery en lacht naar me ik lach en voel een goed gevoel in me maag 'eerlijk het gaat super' Avery lacht en knikt  'ik ben echt blij voor jullie en vooral voor mijn broer hij zocht al meer dan eeuwen naar zijn soulmate maar na een paar eeuwen gaf hij het op en had eigelijk nooit gedacht dat hij haar nog zou kunnen vinden' even haalt Avery adem en kijkt me dan serieus aan 'je geeft hem hoop raven je geeft iedereen hoop om zijn of haar leven te verbeteren of veder te zoeken naar hun soulmate'
zo had ik mezelf nog nooit bekennen iemand die hoop aan andere geeft
ik heb eigelijk nog nooit hoop gegeven aan andere ik was een mislukking veder niks

we lopen mijn kamer in en ploffen gelijk op het bed en zetten de televisie aan
een willekeurig programma wat blijkbaar net begonnen is speelt zich af op het scherm
'en al zenuwachtig?' vraagt Avery natuurlijk doelt ze op morgen avond wanneer mijn verjaardags feest gehouden zou worden
en eerlijk ik ben super zenuwachtig dit is de eerste keer dat ik aan Gabriels zijde sta met vele mensen erbij
als je het ontbijt en de andere diner tijden natuurlijk niet meetelt
'nogal ja' zeg ik en lach dan 'het word geweldig dat verzeker ik' begint Avery 'heerlijk eten goede muziek gezellige mensen en het beste de mooiste jurken'
te horen aan averys stem heb ze er veel ervaring mee en vind ze het inderdaad geweldig wat wel begrijpelijk is
'het lijkt me allemaal geweldig maar kijken de mensen niet raar op van een mens in hun midden' Avery lacht en schud haar hoofd 'tuurlijk niet iedereen weet dat jij jarig ben en dus en mens bent en vele vampiers weten van jouw bestaan zonder je persoonlijk te kennen je bent de soulmate van de toekomstige koning geloof me dat gaat als een vuurtje rond'
ik knik dat zal inderdaad wel ik heb gemerkt dat Gabriel erg populair onder het volk is wat wel begrijpelijk is
hij is een strenge en rechtvaardige leider maar zelfs die hebben een lieve kant