p.o.v raven
vele mensen zijn er vandaag en iedereen is in het zwart gekleed en in rauw
Gabriels ouders waren geliefd bij zowat heel het volk en niemand had verwacht ooit afscheid van ze te moeten nemen
maar hier staan we dan op het Koninklijke kerkhof dicht bij de roze tuin
twee zwarte gelakte kisten met twee dierbare mensen die te vroeg heen zijn gegaan erin
Gabriel heb de laatste tijd geen enkele lach of een andere emotie dan verdriet vertoont
en s'ochtend als ik wakker word is hij verdwenen en staat hij in de roze tuin
Avery heb het ook heel moeilijk dat is duidelijk maar haar nieuwe soulmate Cody
echt een hele lieve jongen en past perfect bij Avery'we zijn hier met ze allebei een om deze twee geweldige mensen te eren' zegt een man maar ik kan niet opletten
ik leg vlecht mijn vingers door die van Gabriel die emotieloos staart
de man verteld veder maar ik luister niet en kijk om me heen
veel mensen zijn er ik zou zeggen dat het bijna het hele volk is maar dat zou waarschijnlijk niet eens lukken
ik draai me hoofd weer en zie dat een paar mannen de kisten in de grond laten zakken
Cody slaat een arm om Avery en zegt wat lieve woorden in haar oor maar de tranen blijven toch stromen
als de kisten in de grond zijn vertrekken alle mensen
ik wil wat zeggen tegen Gabriel maar hij maakt ze hand los en voor ik uberhoud mijn mond kan openen is hij verdwenenna vele keer het word gecondoleerd te horen besluit ik naar mijn kamer te gaan
ik open de deur en stap naar binnen en zie Gabriel met een glas drank in zijn handen
'Gabriel waar was je?' zeg ik en loop naar hem toe 'hier dat zie je toch' zegt hij bot en ik zet een stap achteruit
'Gabriel wat is er?' zeg ik rustig en hij kijkt me aan 'wat er is? alles is er raven alles' ik hoor de woede in zijn stem maar vooral het verdriet
'Gabriel ik snap dat je verdrietig ben om je ouders-' 'dat is het niet raven' zegt hij en verbaasd kijk ik hem aan 'doordat mijn ouders zijn overleden moet iemand de kroon overnemen en dat ben ik' snel neemt hij en slok van zijn drinken en zet het glas dan neer 'maar dit wist je toch al?' zeg ik en kijk hem aan 'natuurlijk maar ik wist niet dat ik nog geen koning kon zijn als mijn soulmate nog geen vampier is'geschrokken slik ik
zijn probleem het probleem waar die de hele tijd mee zat ben ik
'het spijt me' zegt Gabriel en komt op me afgelopen
ik schudt me hoofd en stap achteruit 'nee Gabriel dit kan je niet doen' hij schudt ze hoofd 'het moet ik heb geen keus'
snel draai ik me om en ren weg
ik doe de deur open en ren snel de gang op
ik moet weg zien te komen en wel gauwa/n
cliffhanger !!
ik weet het is spannend maar ik had bedacht om een q&a te doen
dus heb je een vraag voor een van de karakters
stel ze dan nu in de reacties ik beantwoord ze na het laatste hoofdstuk
JE LEEST
hunting my soulmate {voltooid}
Vampire#2 28/1/12 2017 hij is mijn prooi hoelang ik al op een jaag is onduidelijk twee dingen weet ik zeker waarom ik op hem jaag en dat ik dichterbij ben dan ooit hij heeft mijn dorp vermoord door ze te veranderen in monsters de sterke nam hij mee de z...