Naz

754 33 3
                                    

Naz'ın ağzından devam ;

Cemre kaş göz yapınca Wolfa döndüm . Gözgöze geldik .

'Hoş geldin '

'Hoş bulduk . Nasılsın '

'Iyiyim . Sen ?'

'İyi olmana Sevindim ' dedi.

Cemre ordan atladı ,

'Hadi burda dikilmeyelim çıkalım yukarı cafe kapandı zaten '

'Oo hoşgeldiniz evlatlar ' Büyükbabaya döndük .

'Hoş bulduk . Nasılsınız Metin bey iyileştiniz mi ?' Dedi Wolf

'Evet Barış iyileştim. Sen nasılsın '

Cemre'yle aynı anda ' Barış mı' diye bağırdık . Büyükbaba irkildi.

'Ne bağırıyorsunuz be '

Ömer Asaf güldü.

'Size inanamıyorum . Çocuğa adını sormadınız mı gerçekten ?

Gerçekten aklımıza gelmemişti. Cemre'yle utanarak birbirimize baktık.

Wolf yani Barış bize döndü ,

'Önemli değil . Bende size demedim diyebilirdim de.'

'Yok yok çok ayıp ettik . Özür dilerim . ' Dedikten sonra koluyla bana vurdu .

'Evet Barış Özür dileriz hiç aklımıza gelmedi. '

Adıyla hitap etmek tuhaf gelmişti ama kesinlikle daha iyiydi . Sürekli Wolf diye ortalıkta bahsetmek adını öğrendikten sonra daha garip gelmeye başladı .

'Tamam siz çıkın ben kapıları kapatıp gelirim . ' Büyükbabanın emriyle yukarı çıktık .

Cemre montları alırken bende mutfağa bişeyler hazırlamaya girdim.

Ne yapsam acaba . Dolabı açtım . Kapağı kapatınca Wolf la yani Barış'la burun buruna geldik . Gözleri yakın mesafeden çok güzeldi . Kirpikleri uzun kıvrık , gözleri koyu kahve siyah gibiydi . Derin bakışları insanın gözlerini ondan almasını engelliyor .

Baktı ki benim konuşacağım yok,

'Yardım etmeye geldim '

'Sen'

'Evet ben . Beğenmedin mi?'

'Yok da yani insanları zehirlemeyelim. Bende çok iyi sayılmam yani '

'Seni bilmem ama ben askeriyede yemekten sorumluyum. '

'Gerçekten mi '

'Evet . ' Gülümsedi .

'Tamam o zaman emrinizdeyim Barış usta ' diyip güldüm .

Soslu et , pilav ve patates kızartmaya karar verdik . Eti oldum olası pişiremem. Patatesleri alıp soyacakken arkamda durdu.

Döndüm ,' Ne oldu ' dedim ki elindeki önlügü gördüm .

'Bunsuz olmaz . Gömleğin falan kirlenmesin . '

Önlügü almak istedim ama ellerim topraklıydı.

'Dur ben takarım ' diyip onay vermemi bekledi .

Başımı evet anlamında sallayınca önlügü başımdan geçirdi. Kollarımı kaldırdım. Ellerini belimden arkama doğru uzatıp önlügü bağladı . Kokusu burnuma doldu. Parfüm değildi muhtemelen kendi kokusuydu. Mis kokulu çocuk .

O'NLA  (Tamamlandı) Yetişkin İçerik Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin