Duna - Bloedband - Boek 2

Hoofdstuk 23

POV Jeroen:
Stom, ik was vergeten dat thee heet is. En nu lig ik hier, met een pijnlijk hoofd en mijn benen in de lucht. Ik krabbel snel weer overeind en kijk Duna onderzoekend aan. Nu was het niet mijn bedoeling om zo achterlijk te doen, maar ze kijkt nog steeds zo emotieloos. Er kan geen lachtje vanaf en als ik in haar ogen kijk, zie ik leegte. Zelfs na mijn debiele actie! Het enigste wat zij zei was: "Het spijt me, ik was vergeten te zeggen dat de thee heet is." Zonder emotie! Ze behandelt me alsof ik een vreemde ben, alsof zij vervangen is door een compleet anders persoon. Wat is er in hemelsnaam gebeurd toen ik weg was? Zo maar even aan Thomas en Thom vragen. Sanne heeft waarschijnlijk ook wat gezien, maar weet waarschijnlijk niet wat ze heeft gezien. Sorry hoor, maar dat meisje is zo dom als het achtereind van een koe. En het is een aardig meisje, hart van goud en altijd positief, maar onnozel en dom! Ik kijk opzij naar Duna, naar het meisje waar ik voor ben gevallen. Ik weet het, ik ben verliefd op een getrouwde vrouw die ook nog eens wordt mishandelt door haar man. En zij komt van een rijke familie en ik van een arme familie. Geen enkele kans dat zij iets voor mij voelt en dat het ooit wat wordt. Nee, ik zou mijn hart voor haar moeten sluiten, maar dat lukt me niet. Ik ben een hopeloos geval.

Maar ik kan het ook niet uitzetten, vanaf het moment dat ik haar zag was ik verliefd. Ik liet haar de paarden zien en ondertussen bewonderde ik stiekem haar schoonheid. Ik hoor eigenlijk helemaal niet in het huis te komen, maar ik ben er 'toevallig' elke keer. En mijn hart breekt als ik zie en hoor wat die waardeloze kwal met haar doet. Hij slaat, wurgt, schopt haar! Ik zou het liefste hem vermoorden. Als ze me dat vroeg te doen, ik zou geen nee zeggen.

Maar eerst moet ik uitvogelen wat er gisteravond is gebeurt, of vanochtend voordat ik weer kwam. Ik kijk Duna aan, haar ogen staren naar niets. Koude, harde, afstandelijke en kille ogen. Ik voel mijn hart krimpen. Ik sta op en raak haar wang aan. Haar ogen schieten mijn kant op en even zie ik iets van angst in haar ogen. Wanneer ze ziet dat ik het ben verdwijnt dat, maar het maakt niet plaats voor warmte. Ik slik even. Het lukt me niet om woorden te vormen, dus ik loop zo de kamer uit. Zij begrijpt het wel, hoop ik.

Ik ga op zoek naar Thomas of Thom, ik doorzoek de gangen maar zie ze allebei niet. Dan hoor ik wat gerommel achter een gesloten deur en ik klop op die deur. Er klinkt wat gestommel en even later wordt de deur geopend. Daar staan Sanne en Thom. Beiden rode wangetjes en hijgen lichtjes. Ik grijns even, maar mijn gezicht staat het volgende moment weer serieus. Ik kijk ze aan. "Wat is er gebeurd?" Ik zie Sanne ongemakkelijk met haar vingers spelen en Thom kijkt naar beneden. Oeps. "Met Duna bedoel ik." Beiden verschieten van kleur. "Eh, ja. Duna." Zegt Sanne snel. Thom kijkt me ernstig aan. "Wat er precies is gebeurt weten we niet, maar ik heb een goed idee." Ik kijk hem afwachtend aan en ook Sanne lijkt geïnteresseerd, die zal wel weer geen idee hebben. "We vonden haar midden in de nacht op de grond van haar kamer. Haar nachtjapon was vanaf haar heupen naar beneden helemaal bebloed en ook in haar bed lag heel veel bloed. Haar nek was blauw, zeg maar paars, en gezwollen. Ik denk dat je nu wel weet wat er ongeveer gebeurt is." Ik kan mijn oren niet geloven, mijn handen trillen van mijn ingehouden woede. "Maar wat denk je dan dat er is gebeurt?" Vraagt Sanne. In gedachte rol ik met mijn ogen. Tja, wat zou er gebeurt kunnen zijn?

POV Duna:
Ik kijk nog steeds naar de deur. Daar is Jeroen net doorheen gegaan. Hij heeft geen woord tegen me gezegd. Ik had graag zijn stem gehoord, zijn troostende woorden en zijn veilige armen om me heen. Ik schud mijn hoofd lichtjes, ik heb hem niet nodig! Oké, dat is een leugen. Maar hij heeft mij niet nodig. Ik ben een dom, zielig meisje die door haar grote, gemene man wordt geslagen. Ik snap eerlijk gezegd niet waarom hij me elke keer helpt en troost. Ik kijk vervolgens naar buiten door het raam. Zo zit ik uren te staren. Tot ik wordt opgeschrikt doordat een deur wordt geopend. Mijn hart springt op van de schrik, maar mijn lichaam reageert niet. Het enigste wat ik doe is langzaam mijn hoofd draaien. Een smerig kijkende Gerard staat in de deuropening. Een grote grijns is zichtbaar en zijn ogen staan vol lust. Van binnen tril ik, maar van buiten kijk ik hem leeg aan. "Duna, snoesje, we gaan zoveel plezier hebben." Hij doet de deur op slot en komt met grote stappen op me afgelopen. Ik sta snel op en loop met opgeheven hoofd bij hem vandaan. Ik zie hem boos worden. "Schattebout, je kan mij beter niet boos maken." Ik onderdruk een rilling over mijn rug en kijk hem strak aan. "Gerard, ik moet weg." In mijn stem is geen enkele emotie te horen, wat hem nog bozer maakt. "Waar is dat meisje gebleven die als een angsthaas rondliep? Ik hou van die angst! Moet ik dat weer terugslaan?" Ik kijk hem leeg aan. "Het is officieel. Ik ben met een psychopathische sadist getrouwd." Hij is nu woest. "Ik maak jou dood." Het is niet meer dan een gefluister, maar het is duidelijk dat hij het meent. Ik haal mijn schouders op. "Ik ben toch al in hel." Gerard lacht intimiderend. "Jij denkt dat dit hel is? Ha! Zeg jij in je mooie jurkje, met je kapseltje en je make-up. Terwijl je de godganse dag op de bank zit thee te lurken. Wil je hel? Ik kan voor hel zorgen!" Hij is ondertussen vlak voor me en duwt me op de grond. "Ik maak jou leven tot een hel!" Schreeuwt hij. Hij pakt mijn voet vast en trekt mijn schoen uit. Van de tafel grist hij een mes. Angstig kijk ik hem aan. "Ja, nu ben je bang!" Ik weet dat die klootzak geniet en probeer mijn angst niet te laten zien, wat mislukt. Ik voel hoe het mes in mijn voet wordt geboord en schreeuw het uit. Een paar enorme, diepe sneeën krijg ik in mijn voet. Daarna ook in de andere. Dan gooit hij mijn schoenen in mijn gezicht. "Welkom in hel." Hij draait zich om en loopt de kamer uit. Ik probeer op te staan, maar gil het uit van de pijn. Die sadist!

😻😻😻😻😻

Ja, ik doe even 2 hoofdstukken achter elkaar.
Bedankt voor de stemmen!
Ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden en ook een beetje spannend.
Wat vinden jullie van de karakters?
Vergeet niet te stemmen en een reactie achter te laten
X Riez-_-