"Αμαν ρε Στέλιο με κατατρόμαξες" ειπε αφου γύρισε και τον κοίταξε στα ματια.
"Συγγνωμη" ακούστηκε απαλά η φωνη του.
"Τι εγινε και ηρθες ετσι μεσα στην μαυρη νυχτα;" τον ρώτησε.
"Ακουγα το πρωί τι συζητουσατε με τον πατερα σου και πηρα την πρωτοβουλία να ερθω και να σε γυρισω εγω σπιτι, για αυτο μπες στο αυτοκίνητο χωρις αντιρρήσεις σε παρακαλω" συνεχισε εκείνος ευγενικά και εκεινη τον υπάκουσε.
[...]
Λιγο πριν φτάσουν στην εισοδο του σπιτιού εκεινη ένιωσε στο χερι της το δικο του.
"Αλεξάνδρα, μην τον πολυ νευριάζεις τον πατερα σου, για καλο προσπαθει" της είπε και εκεινη απλα του έγνεψε θετικά τοποθετοντας τα κλειδια της στην κλειδαριά.
Διαφορες σκέψεις τριγυρνουσαν στο μυαλο της. Γιατι να είναι τοσο καλος μαζι της; Εκείνος που μεχρι χθες ελεγε πως κανει μονο την δουλειά του. Γιατι να την κοιτάζει ετσι; Η διαφορα στο βλέμμα του ηταν πραγματικά πολυ μεγαλη. Γιατί να νοιάζεται τοσο πολυ;
Εδιωξε ολες τις σκέψεις που την ενοχλούσαν και μπηκε μεσα στο σπίτι του πατερα της.
Το απολυτο σκοτάδι κυριαρχούσε στον χώρο και εκεινη αμεσως κατάλαβε πως ολοι θα κοιμούνται.
"Αλεξανδρα.. " ακούστηκε η φωνη του πατερα της απο το μεγαλο καθιστικό.
Προχώρησε και εφτασε μεσα χωρις να πει κουβεντα. Τον ειδε να κάθεται μπροστα απο το μεγάλο τζάκι που διακοσμουσε τον χωρο και να εχει ενα διάφανο ποτήρι στα χερια του.
Εκεινη προχώρησε στο μικρο μπαρ και εβαλε ενα ποτηράκι απο το αγαπημενο της ποτο. Κρατώντας το κατευθύνθηκε προς το μέρος του πατερα της και έκατσε κατω στο πάτωμα ακριβως διπλα απο την πολυθρόνα που καθόταν εκείνος.
"Γύρισα" του ειπε.
"Ηθελα να μιλησουμε" της ειπε χωρις να την κοιτάξει καθολου.
"Σε ακουω".
"Κορίτσι μου, ξέρω τις συνήθειες σου και θελω να γνωρίζεις πως δεν θα προσπαθήσω ποτε για το κακο σου. Θα κανω οτι περνάει απο το χερι μου για να είστε ευτυχισμένοι και εσύ και ο μικρούλης" της ειπε και το παράπονο στην φωνη του ηταν ολοφάνερο.
"Το ξερω.. " του απάντησε εκεινη και τοτε ηταν που γύρισε να την κοιτάξει. Αμεσως μετα τοποθέτησε το γυάλινο ποτηρι στα χείλη της και ήπιε λιγο απο το ποτο της. "Το ξερω οτι για αυτο με φώναξες εδω. Αιμα σου ειμαι, και ποτε δεν θα ηθελες το κακο μου. Το μόνο που ζήτησα ηταν να τα συνηθίσεις οσο κι αν δεν σου αρεσουν αυτα που κανω. Δεν εχω σκοπο να αλλάξω την ζωη μου επειδη μπηκες απότομα σε αυτην. Αντιθέτως, χαρηκα που εμφανίστηκες, οσο σκληρή κι αν το παιζω. Ξερω οτι προσπαθείς πολυ για να μου δείξεις πως νοιάζεσαι. Δεν ρίχνω καμια κατηγορία σε εσενα. Η μανα μου φταιει που δεν μου μίλησε απο την αρχη για σενα" συμπλήρωσε.

YOU ARE READING
Unexpected love.
RomanceΔυο εντελώς διαφορετικά παιδιά που η ζωή δεν τους φέρθηκε με τον καλύτερο τροπο, συναντιούνται και ανακαλύπτουν ό,τι τελικά μπορεί όντως τα ετερώνυμα να έλκονται. Μια αποχώρηση, ένας θάνατος και αρκετές απογοητεύσεις κάθε στιγμη, πιστεύετε πως μπορο...