otornim • jicheol

012

"ANONG maipaglilingkod ko po sa inyo--Oh, Mr. Choi Seungcheol, nandito ka na pala. Pasok ka."

Napangiti ako ng maluwang. Aware na ako, mga beshie. I gestured him to sit across me. At sinunod naman niya ako. Pagkaupong-pagkaupo palang niya ay agad na akong tumayo at lumipat sa tabi niya. (Tungunu, ang landi mo, Ji!! /nahampas ng phone)

Syet, katabi ko na si future ko! Ahihihihi. ♥

Naramdaman kong medyo lumayo siya kaya medyo napapout ako. Medyo lumapit din tuloy ako. He awkwardly looked at me. Pablink blink naman akong napatingin sa kanya. (Ang landi talaga--/binalibag sa barko ng SVT)

Pacute na kung pacute. Pake niyo?

"Uh..."

"Choi Seungcheol," bigkas ko sa pangalan niya.

"Uhh, yes?," nakangiwing tanong niya.

I beamed a smile. I leaned in towards him but he leaned back. Mas lalo tuloy akong natuwa. Naiilang siya sa akin. Seokmin said it's a good sign. I leaned in more and he leaned back more. Hmm...

"Nao-awkward-an ka sa akin?," tanong ko.

I thought he pointed me, pero idinikit niya lang pala ang daliri niya sa noo ko at saka ako dahan-dahang itinulak palayo sa kanya. At hindi naman maiwasang maglapit ang mga mukha namin kaya talagang sabog lahat nang mga balunbalunan ko. Hihihihi.♥ Gusto ko sanang sabihin na Labyu, otornim. With heart from love of my bottom. Hohoho!

"Obvious ba?," tanong niya habang maingat na lumalayo sa akin. Nakangiwi pa rin siya at halatang hindi na nagugustuhan ang nangyayari. "You are weird, Mr. President," he said.

Inayos ko ang upo ko pero di pa rin ako lumayo sa kanya. Ngumiti ako nang maluwang at pasimpleng tinuck yung nakawalang buhok ko sa likod ng tenga ko. (Ano ka?! Babae?! /niOnePunch)

"I am?," mahinhin kong tanong.

Tinititigan ko siya. Shit, kinikilig ako. Gahd! Walang exclamation points ang mga sentence niya ngayon, mga beshie!!!

"Y-Yeah."

"Masama ba yun?," tanong ko.

"Y-Yes, sometimes. Especially, kdbubsododbsi..," pahina nang pahina niyang bulong.

"Ano pa ang masama sa akin?," tanong ko.

Napakagat labi siya. Pakiramdam ko ay kuminang ang nga mata ko dahil gustong gusto ko talaga ang ginagawa niya. Kung ako kaya ang gumawa nun? Baka mamatay na ako sa sobrang kilig. Gahd!

"Hindi mo ako aawayin? Pagagalitan? Hahampasin ng gitara?," he asked.

I chuckled at that.
That's the typical expectation of people from me. At alam kong kasalanan ko rin iyon dahil may pagkaterror ako at talagang hinahampas ko lahat ng qualified hampasin. But to Seungcheol's case, maniniwala kayong mahahampas ko siya o masisigawan?

"Hindi," I answered.
Hindi ko talaga mailayo ang tingin ko sa kanya. Attracted nga ako diba? At saka mahal ko kaya siya.

"Ahm...yun nga. Madalas kang magalit. Masungit ka, nakakatakot at sadista. They said ay may lahi ka daw na...demonyito."

Parang tumalim yata ang mga mata ko sa sinabi niya. Sinisiraan talaga nila ako?

"Mabait ako," pagtatanggol ko sa sarili ko. I pouted and pointed at him through my lips. "You. Sa tingin mo rin ba ay ganoon ako?," tanong ko sa kanya.

He seems bewildered. His mouth opened and closed, parang di niya alam ang sasabihin niya. Mas lalo tuloy akong napapout. Ganun din ang tingin niya sa akin?

"Hyung, mabait ako," I said. I blinked several times and had my eyes looked like a cute and innocent one. Grabe! Ang kyowt ko siguro!

Napaatras ulit siya at napaiwas nang tingin. He fidgeted at nilaro niya ang mga daliri niya.
"Uh...I t-think so," he whispered.

My mouth parted in joy.
Mabait daw ako! MagpapaLucky Me ako! Syet! Syet!

Sa sobrang tuwa ay lumapit pa ako lalo sa kanya. Mabilis na kumapit ako sa mamuscle niyang braso at sumiksik sa may bandang leeg niya.
"Mabait talaga ako! Diba? Diba?"

Pasimple niya akong tinutulak pero di pa rin ako bumibitaw. Suminghot singhot ako nang tumama sa pang-amoy ko ang pabango niya. Letse, ang manly ng pabango niya! Kyahhhh! My CyScoups! Pasimple ko ding pinipisil-pisil ang mga biceps niya at hinahaplos-haplos ang nga triceps niya. Gawd! Ang hot pala talaga niya! Ang tigas din ng tagiliran! Siguro may abs ito. Matry nga. My hand moved towards his tummy—

"Ay porn!"

Bigla na lang akong tumilapon sa kabilang dulo ng sofa. Napasimangot ako at pinukol nang nasamang tingin ang kung sino mang istorbo sa pagpapakita ko ng pagmamahal kay Cheolko.

"Uhh—shit. Aalis na ako, Pres," paalam ni Seungcheol at saka mabilis na lumabas ng room.

Agad kong ibinato kay Seokmin ang makapal na encyclopedia sa harapan ko nang makalabas si Seungcheol. Inis na inis na pinagbabato ko lahat ng nasa table at saka tumili.

"Tangina mo, Seokmin!!! Moment ko na yun eh!"

-
Ran

#JiCheolWalangTitibag