otornim • jicheol

EPILOGUE

EPILOGUE

NIYAKAP ko siya ng mahigpit.

"Hala, Cheolko, masakit pala talaga. Paano pa ako magbabawas nito?," reklamo niya.

Natawa ako. Gumapang ang mga kamay ko sa may pwetan niya at marahang minasahe ang mga pisngi nun. Napaungol naman siya kaya mas lalo akong natawa. Inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya para pagdikitin ang mga noo namin. I smiled at him before I pecked a kiss on his lips.

"I love you," I said.

Agad na nangilid ang mga luha niya. Di na ako nagulat ng hampasin niya ang braso ko at sabihing, "Tigilan mo ako, kinikilig ako. Walanghiya ka. I love you din."

I chuckled. I pecked a kiss on his lips again and hummed. Humiwalay ang noo niya sa akin para sumiksik siya sa may bandang dibdib ko. I smiled at that. Nasanay na kasi siyang sumasandal sa dibdib ko, at ako naman ay sanay na ring ilubog ang mukha ko sa leeg o sa ulo niya tuwing nasa ganitong posisyon siya.

I breathed his sweet bubblegum scent. Agad na sumibol ang kasiyahan sa dibdib ko.

He's mine already. Hindi na rin ako bakla. Tanggap ko na. Di na ako pabebe. Di na rin ako magpapakatanga. Basta nandito si Jiq, hindi na ako ang dating Seungcheol na straight, may girlfriend at in denial. Ako na ngayon ang Seungcheol ni Jihoon, ang MyCheol ni MyJi at ang Cheol ni Jiq.
#JICHEOLWALANANGTITIBAG
#JICHEOLMAYPOREBERNA
#JICHEOLMAYPORNEBERPA

At isa na lang din ang magiging relihiyon ko sa piling niya, Jihoonism. Dahil kahit ideny ko man ulit, everything in my life now depends only on him. Kaya kapag may nangyari sa kanya o sinaktan niya ako, wala na, buwag na ako at hinding hindi na ako mabubuhay pa. He is my life now and my forever—wala ng kokontra, may poreber.

"Cheol...," he whispered.

His body vibrating against mine, awakening that should be resting beast below. I groaned.
"Ji naman," reklamo ko.

He chuckled. He suddenly ran his fingers in my arms, giving me goosebumps. I groaned and glared at him. He chuckled again. Tinigilan niya naman ako at niyakap na lang.

"When did you realize you love me, MyCheol?," he asked.

I thought of that. And I suddenly felt like frowning when I remembered that time I came to realize that I really have something for him.
"At the booth," I whispered.

"What booth?"

Tinitigan ko siyang mabuti. My embrace tightened around his body as if I was making sure he won't go away.
"Writing Booth."

He frowned. Lumabi siya.
"Yeah? Anong meron doon?"

The scene flashed in my mind. Binalot ng takot ang puso ko ng maalala ko yun. Galit na galit ako ng araw na yun. I feel so afraid and broken. I didn't like what I saw and heard that day. It was the worst day ever.

I opened my mouth to speak. "I saw him kissed you. Hong Jisoo kissed you, MyJi. And you liked it, and I didn't," I paused to stare at him and sigh, "Nanikip ang dibdib ko ng makita ko yun. Hindi ko namalayang galit na galit na pala ako. Nagalit ako kay Elyza for the first time. I couldn't write. At walang ibang pumapasok sa utak ko kundi ang mga nakikita ko. Wala sa sariling binubura ko na ang mga nauna kong isinulat at pinalitan."