otornim • jicheol

072

"HYUNNNGGGG!!"

Another annoying greeting. -_-

Naiinis na ibinunton ko lahat nang kabadtrip-an ko sa buhay sa hawak kong papel. Halos mapunit iyon sa sobrang higpit nang pagkakahawak ko. Eh, sa naiinis ako.

"Hyung! Alam mo na yung balita?," pasigaw na tanong ni Hansol.

I glared at the paper.
Ang alin? Yung may boypren na si Jihoon? Nung isang araw ko pa alam. Tsk.

Pero yung isinagot ko, "HINDI."

Mabilis na umupo siya sa harap nang table ko. Napaangat ang tingin ko nang may umupo naman sa tabi niya. My brow raised nang makita ko ang bestfriend slash OTL niya. FYI pala, baka di niyo alam ang OTL, One True Love kasi yun. Si Seungkwannie niya.

"Good afternoon, Seungcheol-hyung," bati nang mahinhin na Kwan.

I greeted back but didn't smile. Badtrip ako, bakit naman ako ngingiti? Hindi na ako bumaling sa bestfriend niyang madaldal dahil alam kong nang-aasar na naman ang mga gilagid niya. -_-

"Hyung, makinig ka naman," ungit ni Vernon nang hindi ko siya pansinin.

I didn't. Itinaas ko pa ang papel na hawak ko para matakpan ang mukha ko. Saka ako napairap. Gustong-gusto ko nang takpan ang tenga ko nang magpatuloy siya sa pagsasalita.

"Ay, bahala ka! Magsasalita pa rin ako. Ganito kasi yung balita. Di ba nga kalat na sa school na boypren na daw ni President yung insider na si Hong Jisoo, may kumalat pa uling balita! Hindi daw—"

"Sol. Stop that. Hindi naman siya nakikinig, eh," putol ni Seungkwan sa kanya.

Nanatili akong tahimik. Kahit na, parang gusto ko ring marinig ang sasabihin niya. Bigla ako nacurious sa 'hindi daw' niya.

"—hindi daw lang yun. Meron pa!"

"—hindi daw totoo!"

Either of the two ang sasabihin niya. At parang tangang naiimagine ko na tuloy ang mga effect sa akin kung sakaling sabihin niya ang isa sa mga yan.

"Pero, Kwannie, gusto kong ipaalam, eh. Baka hindi na siya nagpakator—"

"Hansol! Makiramdam ka naman," pabulong na pasigaw na sita niya kay Hansol.

Napasilip ako sa papel. My brows raised when I saw Hansol avoiding Kwan's gaze at kagat kagat pa niya ang labi. Letse, under talaga siya.

"Sorry," Sol apologized.

Natatawa ako. Pero di ko magawang tumawa. Badtrip nga ako, diba? Paano ako matatawa?
Pero curious talaga ako.

Ibinaba ko nang medyo ang papel. My eyes up to my temple is open at natatakpan naman ang kalahati. I opened my mouth to get their attention.

"Continue," I mumbled.

Napalingon silang dalawa sa akin. Both of their eyes widening. Saglit lang iyon dahil agad ng nagsalita si Hansol at nanahimik naman si Seungkwan.

"HINDI DAW TOTOO YUN!," Hansol exclaimed.

"M-Mwo?," gulat kong tanong.

"Oo nga!"

"Seryoso ka ba?!"

Napailing siya. Napanganga lang ako at halos di magsink in yung sinabi niya. Hindi sila? Hindi daw sila! Magpapaspag ako!

Aba, letse, ano naman ngayon kung hindi sila? Kumalma ka, Cheol. Kumalma ka lang!

"O tapos?," pakalma kong tanong sa kanilang dalawa.

Ramdam ko ang pagdaloy nang dugo ko dahil sa mga narinig ko. Isang palatandaan na natutuwa ako sa laman nang mga iyon. And weird, dahil it never felt weird already. Parang napakapamilyar na nang nararamdaman ko.

But then, my clubmates have the habit of telling the good news first before the bad one. At mukhang routine na talaga ng mga ito ang mag-paasa.

Why? Dahil biglang lumungkot ang mukha ni Choi Hansol.

"Pero hyung, bad news."

I scrunched my nose and snorted. See? "What?," naiiritang tanong ko.

He sighed. Pabagsak siyang sumandal sa sandalan nang upuan. Tumitig siya kay Seungkwan at saka hinawakan ang kamay nang bestfriend niya.
"Kwanniebeyb, ikaw na kaya magsabi. Baka OA kapag ako nagtell," palambing niyang utos sa nannahimik niyang kaibigan.

Boo Seungkwan sighed and rolled his eyes. Bumaling siya sa akin with that serious blank face of his. At nakakatakot talaga ito. Lahat kasi ng nanggaling sa club ng mga bokals ay may mga intimidating at nakakatakot na ugali, at di takas ang medyo patawang si DK at mukhang patawang si Seungkwan.

"He's Lee Jihoon's suitor."

"Ha?"

Nabingi yata ako bigla. O di talaga tinanggap nang isip ko at di din prinocess.

Letse, ang pangit yata kasi talaga nang narinig ko. 😕😕

"Ang sabi niya, manliligaw daw ni Jihoon yun!," sigaw ni Hansol.

Manliligaw? As in yung nagbibigay nang flowers at chocolates? Naghahatid sa bahay at sumusundo? Yung tagabuhat nang bag? Tagabuhat nang Jihoonie? Yung nakaakbay lagi sa balikat ni MyJi? Yung lagi siyang bibilhan nang pagkain? Yung susubuan siya? Yung hahalikan siya sa pisngi? Yung ichachat siya at rereplayan niya? Yung sasabihan siya lagi nang  'I like you' at 'I love you'? Yung taong magpapasagot sa kanya nang oo? Yung magiging boypren niya? Yung mamahalin niya? Yung makakasama niya habang buhay?!

Halos umusok ang mga ilong ko sa mga tanong sa utak ko. Letse, ganun ba yun?

"Bad news pala, bakit mo pa sinabi?," asar kong tanong.

He didn't speak. Tinitigan niya akong mabuti hanggang sa unti-unting sumilay sa mga labi niya ang isanv ngisi. He pointed me and laughed.

"Bad news daw, bes! Omaygahd! Luh, para sa kanya bad news! Yieehhh, hyung! Nababad news-an sa balita ko!!," tukso niya.

Napasimangot ako.
Aba, nang-asar pa. Batukan ko kaya ito?

"You are not supposed to say ohmaygahd, Hansol."

"Alam ko, beybs. Sorry."

"Hindi ako baboy. -_-"

"Wala naman akong sinabi! Bes kako!"

"Babe kamo, sapakin kaya kita diyan?"

"Sabi ko nga, babe kita."

Hindi ko na pinansin ang pagbabangayan slash kalandian ni Hansol. Inisip kong mabuti ang balita niya at totally, hindi ko nga talaga nagustuhan.

Manliligaw niya talaga ang lalaking yun?

Oo, pero MANLILIGAW PALANG naman. May pag-asa ka pa, sagot nang isang boses sa sulok ng isip ko.

Oo nga, noh? May pag-asa pa ako.

Tama. May pag-asa ka pa. Kaya manligaw ka na rin!

Oo! Liligawan ko rin siy—teka! Bakit ko naman siya liligawan? Eh, hindi ko naman gusto yun, eh!

Para akong maiiling sa mga iniisip ko.
Malala na talaga ako.

Lokohin mo lelang mo, Seungcheol. Anong hindi gusto? Magkakaganyan ka ba kung hindi?

Aba! Malay ko, bwisit!

-