otornim • jicheol

086

9:24 AM

Lee Jihoon
Active Now

Ji: Hi

Cheol: Huh?

Cheol: Uh, hello?

Ji: Kamusta naman kayo diyan sa likod?

Cheol: Ahm, okay lang naman kami, Pres

Ji: Pres?

Ji: I'm chatting you as a friend, MyCheol. Don't call me President 😊

Cheol: You didn't like what I said (Cancelled)

Cheol: Ur not smiling (Cancelled)

Cheol: Oh, I'm sorry

Cheol: Okay lang naman kasi, My Ji. Though, not that okay

Ji: Ha? Bakit?

Cheol: Ur cute when frowning, babe (Cancelled)

Cheol: Nahihilo kasi si Chan dito

Cheol: But don't worry, pinatulog ko na lang para hindi lumala

Ji: Obvious naman na tulog yan

Ji: He's hugging you like you're his pillow at night. He looked comfortable

Cheol: Selos ka? (Cancelled)

Cheol: Ah, yeah. Medyo nasasanay na nga rin ako sa ganitong mga trip ng batang to

Ji: Bakit?

Ji: Lagi niyo bang ginagawa yang pagyakap sa isa't isa?

Cheol: Ahm

Cheol: Hindi naman lagi. Pero si Chan kasi sa boarding ko na natutulog kaya sabay kaming umuuwi, tapos sa bus ay ganito siya

Ji: Ah

Cheol: Ur face is not happy (Cancelled)

Cheol: Selos ka? (Cancelled)

Cheol: Uhuh

Ji: My Cheol

Cheol: My Ji?

Ji: Ahm

Ji: Kasi

Cheol: Ano?

Ji: Nahihilo din ako

Cheol: What? Bakit di mo sinabi agad?

Cheol: At pwede mo namang sabihin diyan sa manliligaw mo

Ji: Ahm

Ji: Nahihiya ako sa kanya

Cheol: Nahihiya ka sa kanya? Bakit naman? Manliligaw mo yan, My Ji

Ji: .

Ji: Basta

Cheol: Itulog mo na lang, My Jihoon

Cheol: Baka bigla kang magsuka

Ji: Hindi ako kumportable sa pwesto ko

Cheol: Uhm, can't you change seat with Soonyoung? Baka mas kumportable ka?

Cheol: Or better, dito sa tabi ko (Cancelled)

Ji: I feel nauseas, beyb

Ji: My stomach is growling

Cheol: Kaya ba kanina ka pa ngumingiwi?

Cheol: Can't you tell the driver to stop the van first?

Ji: I can't speak. Baka bigla akong masuka

Cheol: Okay, wait

Cheol: Ako na magsasabi

"Kuya, pwedeng pakihinto po sandali diyan sa may gasoline station?," tanong ko sa driver.

"Yes, sir," the driver answered.

We stopped at the gasoline station. Agad kong tinapik ang pisngi ni Lee Chan para magising siya. Nagising din si Lee DK na katabi ng driver at si Hoshi na natutulog din kanina. Nagtatakang napatingin sila sa akin, but I ignored them.

My Jihoon, is he okay?

Nang humiwalay sa akin si Chan ay mabilis akong lumapit kay Jihoon. My heart raced when I saw his pale face. I quickly held his hand and opened the door to let him out. Agad ko siyang iginiya sa banyo at nilock iyon para walang makakita ng pagsusuka niya.

"Ji—"

"Sink. Sink."

I led him to the sink. At pagtapat na pagtapat pa lang niya ay nagsususuka na siya. I worriedly caressed his back. Hawak hawak ko pa rin ang kamay niya at di iyon binitawan hanggang sa matapos siya.

I should've known. Di ako na lang sana ang katabi niya kanina. Tsk.

Nang matapos siya ay nagmumog na siya. Ako na ang nagpunas ng bibig niya at ng pawis niya. Bigla siyang nanginig kaya agad ring pumalibot ang isang braso ko sa bewang niya to hold him from falling. Kumapit naman siya sa dibdib ko at saka sumiksik doon.

"I'm sorry, My Cheol. Hindi ko alam na masusuka—"

I hugged him. I sniffed his hair and kissed his head.
"It's okay, babe. It's okay," putol ko sa sinasabi niya.

Mas sumiksik siya sa dibdib ko. I can feel him sniffing me just like before. Napangiti tuloy ako. I miss this.

"Cheol," he called.

"Yes?"

Humigpit pa ang yakap niya sa akin. He raised his head and looked in my eyes. My heart flew out to him and I willingly let it go away from me.

"Pwede bang ikaw na lang muna ang katabi ko? I feel comfortable with your body in any position," he said. His eyes doing that puppy cute thing.

Napangiti naman ako ng maluwang. I pinched his cheeks and kissed them after. I snuggled his neck and whispered, "Oo naman. Anything for you, My Ji. Anything."

-
Ran

Speechless.

#JiCheolWalangTitibag