Nakangiting bumaling ako kay Kim Mingyu. Hindi na tulad nang dati na masamang tingin agad ang sinasalubong ko sa kanila.
"What?," I asked.
Binigyan niya ako nang ngiting aso. Inilapag niya sa table ko ang napakaraming ballpen at saka ako tiningnan nang masama. "Tangina. Kung alam ko lang. Kung alam ko lang talaga! Hyung naman, eh! Bakit mo binoypren ang liit na yun?! Ayan! Tinanggal niya lahat nang trabaho mo at sa amin binigay!," reklamo niya.
Natawa ako sa sinabi niya. "Ano bang pinagawa?," natatawang tanong ko.
He pouted. Pinukol niya nang masamang tingin ang mga papel sa table ko. "Those papers. He said we need to finish those papers and the booth. Para daw makapunta ka na sa kanya," he answered.
Napangisi ako. Tumayo ako mula sa kinauupuan ko para abutin siya at tapikin sa balikat. "Kaya niyo yan. Para sa school," nang-aasar na pampalakas loob ko. Saka ako mabilis na naglakad palabas nang pintuan. Free!
"Now, asan ka na, MyJi?," pabulong kong tanong.
NAGULAT ako nang may kumuha nang librong nasa tapat nang librong kaharap ko. My eyes widened when Lee Jihoon's cute face appeared in between the spaces of the books.
Shit. Nandito ka lang pala.
Pasimple akong nagtago sa likod nang mga libro at pinanood ang pamimili niya nang babasahin. I kept the book I'm holding on my chest nang magsimulang magBeautiful Target ang nilalaman niyon.
♪Oh, my Cutieful Target, You zoom zoom my heart like a rocket Oh, my Cutieful Target You zoom zoom my heart like a rocket♪
And I'm liking it. Heck.
Sa halip na tawagin siya at magpapansin ay nanatili akong nakatago. Nanatili ako sa panonood sa kanya hanggang sa makita na niya ang hinahanap niyang mga libro. And I'm enjoying looking at how he scrunch his nose and frown at those thick books.
He's really cute.
I blinked twice to clear my mind. Nalulunod na naman ako sa paghanga sa kacute-an niya. Letse.
Tiningnan ko ulit siya. Napatayo ako nang tuwid nang wala na siya sa kinatatayuan niya. Pinilit kong silipin kung nasaan siya pero hindi ko makita. Nagsalubong ang mga kilay ko dahil halos nakarating na ako sa dulo ay di ko pa rin siya makita.
I groaned frustratedly. Now, I lost him. Great.
"MyJi, saan ka na naman sumulpot?," tanong ko sa mga libro.
Napatalon ako nang biglang may pumalibot na mga braso sa katawan ko. Haharapin ko sana siya pero tinulak ako sa bookshelf at sumiksik siya sa likuran ko.
"Nagpalit ka nang pabango, My Cheol. Bakit ka nagpalit?," tanong niya.
I rolled my eyes. Ginulat na naman niya ako. Tsk. Simula nang gumaling siya at pumasok na rin ay lagi lagi na lang siyangsumusulpot kung saan saan. Tapos kapag hinahanap ko naman ay missing in action. Saka lang magpapakita kapag tinatawag ko ang pangalan niyang My Ji. Ang landi talaga.
Pinaluwag ko ang yakap niya sa akin at saka ako umikot. And I met the most cutest face I'd ever seen. My heart sang Beautiful Target again and I just ignored it. Medyo nasasanay na ako.
He's smiling at me sweetly. I rolled my eyes when I felt my lips ached for a smile. It's really that contagious. Ugh!
"Ang sabi mo kasi, kailangan ko pa nang mas mabangong pabango para mas maging manly ako. Sinunod ko lang yung sinabi mo," katwiran ko.
He pouted. Napasinghap pa ako nang sumiksik siya sa leeg ko at suminghot-singhot. Na naman. Hobby na niya yata ito.
"I think I like this scent. So manly. So...Seungcheol-ish. Mas nagiging hot ka sa paningin ko, beyb."
Fvck it, Lee Jihoon. Stop praising meeeee!!!
I sighed. Hindi ko na siya tinulak dahil alam ko namang di yan papayag at palalalain niya lang. Kusa na lang siyang hihiwalay mamaya.
"Oo na. Manly na. Gwapo na. Beyb mo na," I agreed.
He chuckled. I prevented myself from shivering when I felt his hot breath on my neck. Letse. Torture? Napamura ako nang mahina nang naramdaman ko ang basa ngunit mainit na bagay sa leeg ko, pagkatapos ay ang medyo masakit na pagkagat nang kung ano man at ang pagsipsip sa balat ko.
"Ji!," I exclaimed.
Napapikit ako sa sensasyon. Putangina. Napapamura na lang ako at di ko magawang magprotesta. Letse. New experience coming from Lee Jihoon. Fvck. Is he giving me a hickey?
I heard him chuckled. Napamulat ako nang mga mata at ang sa kanya agad ang sumalubong. My heart is beating loud almost making me deaf. Nanginig ang katawan ko at may isang bagay na di naman sinasadyang mabuhay.
"That's a pretty hickey there. Ang galing ko talaga!"
I blinked. My heart still racing so fast that it's making out of breath. Para akong hihingalin at di ko na yata kakayanin. My brows met at mabilis kong binaliktad ang pwesto namin. I pushed on the shelves and caught him in my arms.
"Hey—"
"I didn't like what you did," madilim ang mukhang putol ko sa pagrereact niya.
His eyes widened. Napakagat-labi siya at naglumikot ang mga mata niya. "Susuntukin mo ba a-ako? Gahd! Huwag dito. Sa ibang lugar na lang," he said.
Nginisihan ko siya at tinaasan nang kilay. Tinitigan ko siyang mabuti at kitang kita ko ang pagbalot nang ilang sa mukha niya. Mas lumaki ang ngisi ko.
"You are marking me. And I haven't done it to you. I think I need to do it, too."
"W-What?"
"I'll mark you...beyb."
I descended my lips on his neck and bit it. Giving it a purplish pretty mark that everyone will undoubtedly see. A mark that would say Lee Jihoon is already not free. For now.
- Ran
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
