otornim • jicheol

SPECIAL CHAPTER

How Seungcheol broke up with his girlfriend?
-------------

NAPATITIG ako sa monitor ng laptop ko.

This is a bad idea. Di ko pa man nasisimulan ay kinakain na ako ng konsensya ko. Pero pakiramdam ko ay mas makokonsensya ako kung hindi ko ito gagawin ng mas maaga pa.

I flinched when Elyza's face appeared on the screen. Mas kinabahan ako ng makita ko ang nakangiti niyang mga labi.

"Hi, babe. How are you?," she greeted.

I bit my lips and tried to smile. Napakapait tuloy ng panlasa ko at parang gusto ko na lang ngumiwi. Humigpit ang hawak ko sa mouse.

"H-Hi, E. I'm fine. How about you?"

Her smile faded. And it was changed by a frown. Then, she sighed and gave me a understanding look. Lumala ang pagkain sa akin nh bwisit na konsensya ko, parang gusto ko na lang umiyak.

"You called me E. I think there is a bad news. And I won't like it. Pero okay lang naman sa akin. Care to tell me? Don't hesitate, I'll be fine," she said.

She sounded like she knew what I'm going to say already. Her tone. There is something with her tone.

O paranoid lang ako dahil sa sobrang kaba ko? Peste, guilty talaga ako. Bwisit.
"Babe..."

She stretched her lips. Her eyes shadowed expectance and something sad.
"Ano yun?"

I guiltily stared at her. I can feel my insides clenching. Nahihirapan din ako sa pag-iwas nang tingin. Para bang bigla din akong nahiya sa kanya.

She's so kind to me. She's very loyal. Ni hindi nga siya lumapit sa ibang lalaki simula nang maging kami. Ni hindi siya nakipag-usap sa iba. Sa akin lang. Pero heto ako, iiwan siya para sa iba. Ang malala, hindi niya kauri ang dahilan.

"I'm sorry. I think, h-hindi ko na kayang itago pa. Kasi, babe..."

She still smiled at me. But it's a sad and pained one. She managed to touch the screen as if she's caressing my face and stare at my eyes.

"You are breaking up with me," she said.

Napakagat labi ako. At tanging sorry lang ang nasabi ko. But she kept smiling kahit na nangilid ang mga luha niya.

"I understand. Alam kong masakit makitang may ibang kasama ang taong mahal mo. It's okay, Choi Seungcheol. You made a good decision. Wala nang balakid sa iyo para hindi siya ipaglaban at ipagdamot," she spoke.

Kinunotan ko siya nang noo.
"What are you saying?"

She tapped the screen and gave me a heart-warming smile.
"Lee Jihoon."

Mas lumalim ang kunot ng noo ko.
"Why, Ji?"

She sniffed. Pasimple niyang pinahid ang isang luhang nahulog sa mga mata niya.
"You love him, Cheol. You're jealous of Jisoo dahil lagi na silang magkasama. At alam mo ring nililigawan siya ni Jisoo at di mo matanggap. I know that, babe. Alam na alam ko."

Parang nanlaki yata ang ulo ko sa sinabi niya. Di makapaniwalang napatitig ako sa kanya.
"How did—"

She smiled the sweetest but bitter-est smile I'd ever seen. Pain crossed her eyes when she started talking.
"Sa wattpad booth. Nang sumulpot si Hong Jisoo sa contest at nakita mong hinalikan niya si Jihoon, hindi ba napamura ka at nawalan nang konsentrasyon sa pagsusulat. I saw how you held your things, I saw how you tore that paper, I saw how you looked at them, I saw how jealousy swam in your eyes and I saw how pained you are. You got mad at me for the first time, Cheol. And when you disappeared, alam ko kung nasaan ka. Nasa library ka at nageemote. And...I was there nung nalaman mong sasagutin ni Jihoon si Jisoo, I felt how devastated were you. I've been watching you, I didn't go home. You went to the cefeteria that time. You saw what happened and you hated it. But when you discovered that JiJi is not real ay kitang kita ang tuwa sa mukha mo. You were happy he's free. Then I realized, you want to spend more time for him than for me, you wanted him more than me. Ni hindi mo siya nilulubayan ng tingin at atensyon. I've been observing you since then. At simula pa lang, alam ko nang may nagbago sayo. Simula nang mag-usap tayo at sinabi mong napakabait na nang kyut pero demonyiyong presidente nang student council."

She's crying. Napahigpit tuloy ang kapit ko sa desk dahil sa mga sinabi niya.

I just can't help but accept it. Parang hindi ko na kayang ideny pa. Ang girlfriend ko na ang nakakita. Ang girlfriend ko na ang nagpamukha sa akin. Na kahit hindi ko tanggapin, si Lee Jihoon talaga ang gusto ko.

Napayuko ako. "I'm sorry," I mumbled.

She shook her head. She kept smiling even though there are already tears from her eyes.
"I told you, I understand. I will always understand. Okay lang naman sa akin. I can't fight love, baby. Kaya kahit yata akitin kita at pikutin, hinding hindi mo na ako mamahalin tulad ng dati. Kasi si Lee Jihoon na ang tinitibok ng puso mo. Ang kyut na kyut na presidente ng student council sa mga istorya mo. At ang otornim mo sa Wattpad world."

Mas nagtaka ako sa sinabi niya. I frowned and asked. "H-How did you know?"

She chuckled. She pointed me in the screen and laughed. Parang tanga lang tulad ko kasi umiiyak din siya at the same time.
"I read Watty, bru. And I'm one of your fans. Ferentz ko po ang CoupZi. #CoupZiWalangTitibag, Coupsnim," she said.

Napasinghap ako.

Tangina. Ibig sabihin...potek! Matagal na niyang alam! As in! Simula pa ng wala pa siya ng Korea!

"Why didn't you tell me?," nanlalaki ang mga matang tanong ko.

She laughed again. Pero pagkatapos tumawa ay inirapan niya ako. Then, she started laughing again. Hindi na siya umiiyak tulad kanina, basta tawa lang siya ng tawa. Hanggang sa mabusog siya sa tawa at mapahawak siya sa tiyan niya.

"Ang tanga mo! Jinojoke lang kita kanina! Hindi ako umiiyak!," then she laughed again, "Putugh! Ang dami kong tawa! HAHAHHAHAHAHHAHAHHAHAHHAHAHAHAHHAHA! NAPRANK KO SI COUPSNIM! HAHHAHAHA! RECORDED TO, BOI! HOOH! IBEBENTA KO ITO KAY PRESIDENT JI!," parang baliw siyang nagsisisigaw sa kwarto niya.

Nagsalubong ang mga kilay ko.
Napagtrip-an ba ako?
"Elyza, ginagago mo ba ako?," di makapaniwalang tanong ko.

She stared at me.
"Ikaw ang nanggago sa akin, gago. Pero matagal ko naman ng alam yun. Hehe. Simula ng umoo ka kay Otor Ji ng magtanong siya kung pwede ka niyang maging bf. Enewey, galit ako noon kaya ilang weeks kitang di tinawagan. Pero narealize kong di na talaga tayo pwede kasi LDR. Di kay Otor Ji ka na lang, alam kong magkalapit lang kayo at feels kong maiinlab kayo sa isa't isa. Pero naiinis pa rin ako. Ang slow mo nung una, bakit nahulaan kong si Otor Ji at Pres Ji ay iisa kahit na hindi ko pa talaga sila nakilala? At isa pa, magkamukha yung profile pic ni Woozi at Jihoon, di mo ba nakita? Ang tanga tanga tanga tanga mo talag, Choi Seungcheol. Tsk, tsk," litanya niya.

Tumalim ang mga mata ko. Pero inalala ko nga ang mga sinabi niya.

Kaya pala nanlamig siya sa akin! Tapos, tapos yung pic ni Ji! Mas batang bersyon niya yung kay Woozi! Abugh, putik!

"Nakakaasar ka minsan, E," I said.

She stucked out her tounge at me. Then, she adorably winked.
"Cute naman. Anyway, nakauwi na talaga ako. Real na ito. At saka ano,..nung isang linggo, may ano.."

"Ano?"

Naglumikot ang mga mata niya. Pagkatapos ay parang timang na namang napapangiti na parang kinikilig. Nagningning ang mga mata niya.

"Ano..may boypren na ako. Hoho! Out na ako! Andyan na si Mama! Baybay!"

"Aba't! E, di mo ba alam yung three months rule—Hoy! Bakit ka nag-out ka na?! Hoy!"

I frustratedly combed my hair.

Naloko ako! Naguilty ako ng wala sa oras! At ang bilis magpalit ng babaeng yun ng boypren!

-