08

987 68 28
                                        

"THAT's the suggestion from the HipHop Club."

Napatingin ako sa nagsalita. He is familiar but I don't know who he is. Ang alam ko lang ay siya ang President ng HipHop Club na sub-unit ng SVT Club na binuo ko last year. I haven't met him at ngayon ko lang siya nakaface to face. Ngayon lang naman kasi ako umattend ng clubs meeting.


I rested my chin on my palms and stared at him. My mind is working and ideas and suggestions are swirling inside. Pinag-iisipan kong mabuti ang sinabi niya. Siyempre, habang nakatitig sa gwapo niyang mukha.

Yep, he's handsome. Very handsome. Heto nga at crush ko na siya, hanggang crush lang naman. Inlab na ako kay CyScoups diba?

Liar. I quietly cursed my mind. Liar? Sinungaling ako? Bakit na naman? Your heart is beating loud, stupid. Attracted ka sa kanya! I am? Hmm...I think so.



"Mr. Whatever, why do you think we need this contest at the school fest?," tanong ko sa kanya.

I'm not against it. I just want to hear his reasons for suggesting such contest. Gusto kong marinig kung anong maitutulong nun sa school, sa mga estudyante at siyempre sa akin.


"It's Mr. Choi, President. And gusto ko pong sabihin na tulad nang sinasabi nang app na Wattpad, 'Share your discoveries to the world, share your talent, show your passion.' Kung sakali mang pumasa sa nakakatakot niyong taste about contests, surely na may madidiscover tayong mga estudyante sa school na talented at may passion. They can be an asset for the school. It will also bring joy to every students who loves reading and writing stories and such. It will give a new experience. Maybe, they can find their favorite authors here in the school. And maybe, they can find whoever they are looking for, already," makahulugang paliwanag niya.

My ears perked at his last sentence. I can find him...



"Mr. Choi," tawag ko sa atensiyon niya.

"Y-yes?"

"Are you a wattpad author?," tanong ko.

He blushed. "Uh...yes."


He's an author. Talented siguro ang isang ito.

Hindi ko na matanggal ang tingin ko sa kanya. Everyone around us wasn't even breathing at maging siya ay parang hindi na rin kumportable. I smirked. Ibinaba ko ang mga kamay ko sa table and I leaned in, resting my face on its surface now. Nakatingin pa rin ako sa kanya at talagang hindi ko siya tinatantanan. Hanggang hindi siya...




"Why can't you look in my eyes, Mr Choi? I want to see your eyes," I said.

Nanigas siya. "W-What?," gulat niyang tanong.

"I said I want to see your eyes. If you are talking to me, make sure you are looking at me."

Nanlaki ang mga mata niya. Mabilis siyang tumingin sa akin at talagang diretso pa sa mata. I almost caught my breath when my heart suddenly leaped and got stuck in my throat. God!


"S-Sorry," he apologized.

My mouth parted to speak but no words came out. Napalunok tuloy ako bago napatikhim.
"G-Good. So ano...about your proposal," for marriage? Lol. What am I thinking? "Uhm...I think it's good. Good job, Mr. Choi."


His eyes sparkled with what I said. Mabilis akong napaiwas nang tingin at napatingin sa sekretarya kong nakanganga habang nakatingin sa akin. I frowned.
"What?," pabulong kong sita.

"Ji. Nginitian mo siya," Seokmin whispered.



Mas lalo akong napakunot noo. Pinakiramdaman ko ang sarili ko, saka ko lang narealize na stretched na pala ang mga labi ko at nakangiti ako. Nakangiti ako?

Pasimple kong inilibot ang tingin ko. Most of them have their mouths open and their eyes widening. Oh, maybe I really did smile.

Pero bakit ako ngumiti?
Bumaling ako kay Mr. Choi na nahuli kong nakatitig sa akin ng mataman. Tumaas ang mga kilay ko as instict at kitang kita ko kung paanong biglang namula ang buong mukha niya. Naglumikot ang mga mata niya at di na tumingin sa akin.

Hmm...he blushed. How cute. Ano kayang pangalan niya?



"Seokmin, please list that as one of the contests. Ahm, Mr Choi, can you give your whole name and your club para mailista ng secretary."

Naramdaman kong kinurot ni Seokmin ang tagiliran ko, isang indikasyon na sinasabi na naman niyang "Ang landi mo, Ji". Mabilis kong inapakan ang paa niya. And so what?




"Ahm.."

Bumalik ang atensyon ko sa lalaking kakikilala ko pa lang ngunit nakuha na ang atensyon ko.
"Hmm?"





"I-I'm Choi Seungcheol."

"Choi what?"







"Choi Seungcheol, Mr. President."

Seungcheol? Cheol? Cheol?!

-
Ran

:> hehe

otornim • jicheolTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon