Tatlı İntikam (TAMAMLANDI)

Nefesimi Almaya

Merhaba Millet!..

Yeni bölümü okumak için can attığınızı biliyorum...😄

Lafı hiç uzatmadan iyi okumalar diliyorum...

Öpüldünüz...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Simay'dan

"Sen beni dinlemiyor musun?"

Felsefecinin sorduğu soru üzerine boş bakışlarımı tahtadan alıp ona yönelttim. Ne kadar da gıcık bir kadındı bu böyle??

"Dinlemek istemiyorum." diyerek doğruları söylediğimde kaşlarını çatarak benim sırama doğru adımladı. Hıncımın hepsini eğer bana incineceğim bir laf söylerse ondan çıkaracaktım. Pislik kadın!

Bu kafayla beni bu okula sürükleyen Nisa'ya özenli küfürlerimi sıralarken hoca bozuntusundan da gözlerimi ayırmıyordum.

Ellerini masama dayayarak kıstığı gözlerini bana çevirdi. İğrenç oluyorsun yapma şöyle!

"Sen benimle nasıl böyle konuşabiliyorsun?" dedi sinirli bir sesle. Kaşlarımı çatıp ayağa kalktım ve "İşte böyle; dinlemek istemiyorum." dediğimde dik durarak eliyle kapıyı işaret etti. İstediğimde tam olarak buydu bayan hocam...

"Çık dışarı terbiyesiz!"

Hiç birşey demeden hızlı adımlarla dışarı çıktım ve kapıyı kırar gibi kapattım. Okulun arka bahçesine giderek bir ağacın altına oturdum. Gözlerimi kapatarak hafif esen rüzgara teslim ettim kendimi. Başım dün geceden beri ağladığım için çok ağrıyordu ve sabahta gözlerim acayip derecede şişmişti. 

Uraz'ın hayali gözümün önüne geldiğinde yaşlar yanağımdan akmaya başlamıştı. Onu özlemem anormal miydi? Onun kokusunu, onun göğsüne sarılıp hıçkırarak ağlamayı, onunla uyumayı, gülüşünü hatta sert bakışlarını bile özlemem anormal miydi?

Ağzımdan ufak bir hıçkırık kaçtığında gözlerimi açıp dizlerimi karnıma kadar çektim. Başımı dizlerime yaslayıp ağlamaya başladım. Canımı çok yakmıştı Uraz. Bana git buradan dediği halde onu özlüyordum. Ben tam bir salaktım! O şimdi gülüp eğleniyordu ve ben oturmuş salak gibi ağlıyordum.

Zilin çaldığını duymam yerimden kıpırdamama engel değildi hala aynı pozisyondaydım. Omzuma biri dokunduğunda başımı kaldırmadan "Defol." dedim çatallı sesimle.

"Hayır gitmiyorum."

Ses bir erkeğe benziyordu ama kim olduğunu çözememiştim. Burnumu çekerek başımı kaldırdım gözlerimi elimin tersiyle silip yanımdaki yetersize baktım.

Koray...

Kaşlarımı çatarak "Sana git demiyorum, defol diyorum." dediğimde sesimin sert çıkmasına özen göstermiştim.

Kaşlarını alayla kaldırıp "Yalancı sevgilinden ayrıldığın için ağlaman çok saçma geliyor kulağa." dediğinde ufak bir şoktan hemen transit çıktım. Nereden biliyordu Urazla yalancı sevgili rolü yaptığımızı ve en önemlisi de ayrıldığımızı??

Kendimi toparlayıp "Kulağını tıka o zaman ve defol." dediğimde "İtiraz etmedin hayret?" dedi dalga geçer gibi.

Ayağa kalkıp sinirle "Bak seninle hiç uğraşacak havamda değilim tamam mı? Sen defolmazsan ben defolurum bay ukala!" diye çıkıştım ve hızla sınıfa doğru adımlamaya başladım. Yanından geçtiğim tüm çömezler ağladığımı gördüğü için şaşkın bakışlarını yüzümde gezdiriyorlardı. Yaşları hızla silip sınıftan telefonumu aldım. Çantam ve okul kıyafetim Uraz'ın yanında kalmıştı zaten.