Tatlı İntikam (TAMAMLANDI)

Misafir

~Bu bölüm sevipte kavuşamayanlara, karşılıksız sevgiyle bağlı olanlara gelsin...
~Simay ve Uraz sizleri bekliyor, buyurun okumaya!..
~Hapishane Kaçkını yepyeni bölümüyle sizlerin okumasını bekliyor, onada bir göz atın seveceğiniz cinsten olduğuna eminim...😉

'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'

Simay'dan

Koltukta yatmış tavanı seyrediyordum. O kahrolasıca anın üstünden tam beş saat geçmişti. Ne uyku tutuyordu gördüklerim yüzünden ne de uyanık durabiliyordum. Gözlerimi sımsıkı yumup geri açtım. Uraz'ın yanında yatsamda kabuslar beni ele geçiriyorlardı. Psikolojim bozulmuştu resmen! Babam olacak adamın kanlı parmakları aklımdan çıkmıyordu bir türlü! Belimin acısıda bunun cabası...

Uraz beni arabadan alıp eve kadar taşımıştı. Yürürken belimin acısını sıcağından hissedememiştim. Eve geldiğimizdede arabadan çıkamamış Uraz'dan yardım istemiştim. Durum gerçekten vahimdi. Asıl vahim olan ise onun dudağının kenarını öpmemdi. Nasıl bir manyak cesaretiyle yaptıysam hala kendime şaşıyordum!

"Ne yapıyorsun?"

Rahatlatıcı ses kulaklarımın derinliklerine dolduğunda gözlerimi açtım ve ona baktım. Ruhum kanıyordu ve bu acıyı biraz olsun hafifletmek istiyordum.

"Koyun sayıyorum, uyumak için yeni teknik geliştirdimde."

Kaşlarını havaya kaldırıp yanıma dizüstü çöktü ve bana baktı koyu renkli gözleriyle. Saçlarının bir tutamı alnına dökülmüştü ve bu onu daha da erkeksi yapıyordu. Karnıma garip garip ağrılar girince nefesimi tutup ona bakmaya devam ettim. Ne manalar yatıyordu bu bakışların altında?

"Belin nasıl?"

Gözlerimi kaçırmamaya ve kızarmamaya çalışaraktan "İyi." dedim ama yalan söylediğim hemen anlaşılmıştı çünkü ince bir ağrı oraya saplanınca yüzümü buruşturmuştum.

Uraz ayağa kalkıp "Hah iyiymiş(!) Yalancı." dedi ve banyoya ilerleyip içeri girdi. Birkaç dakika sonra elinde kremle çıkıp geldi ve beni koltukta yavaşça doğrultarak oturttu. Kendiside arkama oturduğunda yapacağı şeyi az çok tahmin ediyordum. Omzu açık siyah tişörtün uç kısımlarını derin bir nefes alarak yukarı kaldırmaya başladı. Utancımdan yerin dibine girebilirdim.

Tişörtü tam sırtımın ortasında tek eliyle sabitleyip "Şu hale bak." diye mırıldandı sinirle kendi kendine. Gözlerimi karşıdaki duvara sabitleyerek Uraz'ın şu an belime bakmadığına kendimi inandırmaya çalıştım. Uraz elindeki soğuk kremle belime dokunduğunda dimdik olup irkildim.

Uraz hemen durup "Sakin ol, alt tarafı krem." dediğinde dudaklarımı birbirine bastırdım. Kadir manyağı artık nasıl bir güçle itelediyse beni, belim kopma noktasına gelmişti. Uraz durumun farkındaydı ama ben göremiyordum belimin nasıl bir halde olduğunu. Mor muydu kırmızı mıydı?

"Nasıl görünüyor?" dedim kendimi sıkarak.

Uraz hafif hafif masaj yaparken "Fena değil, ince bir bel işte. Biraz daha zayıf olabilirsin." dediğinde benim ona kastettiğim yara anlamını sürükleyerek başka bir noktaya götürmüştü. Kaşlarımı çatarak "Yarayı diyorum, belimin inceliğini değil!" dedim sertçe çıkışarak.

Hafifçe güldüğünü duyar gibi olmuştum. Gıcığın önde gideniydi.

"Dengesizsin Uraz." dedim homurdanarak.