Red's Secret

C61: Faded✔

RED

Gabi na, madami akong nalaman, pero ayaw magpahinga ng katawan ko kahit alam kong pagod na ako.

Maya maya ay lumakas ang ihip ng hangin at nagulat na lang ako ng may white lady na nakatayo roon. Tapos lumapit sakin...

Syempre joke lang. Wala naman ako sa horror movie. Pero pwede na siguro yung train to busan, tapos si Darline ang may virus nung zombie. Kaso magastos, pupunta pa kaming MRT. Psh. Why am I even thinking about that thoughts?

"Mommy." Nagulat ako nang makita ko ang anak ko na malapit sa pinto, halata ang antok niya. Tiningnan ko ang wall clock na nasa kwarto namin ni Verdell.

"Why baby?" Mahinahon kong tanong at kinarga siya para makandong ko.

"Bakit po kayo umalis?" She asked habang namumungay ang mga mata niya.

Nung umalis kasi si Verdell ay tinatabihan ko na si Jaicell, at the first place, di naman kasi talaga kaya ni baby Jaicell matulog mag-isa. Sadyang tumayo lang ako ngayon papunta dito sa kwarto namin dahil ang daming pumapasok sa isip ko na di ako pinapatulog.

"May kinuha lang ako dito sa kwarto namin." I said. "Let's go back? Magkukwento ulit si Mommy sayo ng bedtime stories." I added.

Nangningning ang mga antok niya pang mga mata. "Talaga Mommy?" She asked excitedly.

Nakangiti akong tumango. "Yes." I answered.

Kinarga ko na si baby Jaicell pabalik sa kwarto niya. Pinahiga ko siya at kinumutan, hinaplos ko ang malambot niyang buhok.

I close my eyes then sighed deeply. I open my eyes and then I start narrating a story..

"Once upon a time, there was a prince who's being problematic about marrying a princess that he doesn't know." I started the story, nakatingin lang ako sa malayo habang haplos haplos ang buhok ng anak ko.

"On the other side, a princess is problematic too about marrying a prince that she doesn't know." I continued. Pakiramdam ko nagtutubig ang mga mata ko. Wala namang nakakaiyak e. Ni hindi ko nga alam kung anong kwento ba tong kinukwento ko, ang alam ko lang ito ang gustong lumabas mula sa bibig ko.

"The princess was happened to be on prince's territory, they meet. But the first time they meet was not good at all, it ended up into an argue. But they somehow filled a missing part to each other, for short, they complete each other not knowing it the first time."

Napahinga ako ng malalim. Tumulo ang isang luha ko. Para saan iyon? Di ko na pinunasan dahil di naman ata nahalata ni baby Jaicell, baka mahalata niya pa kapag pinunasan ko pa.

"Before the day of each other's wedding they meet again. The prince demanded to be with the princess for a moment. The prince bring the princess into a place where they can get drunk. That was the first time the princess go to a place like that, also that was the first time she'll be home, late."

Another tear escape from my eyes. Pero katulad kanina, di ko iyon pinunasan. Ano ba kasing role ng mga luha ko? Wala namang nakakaiyak. Ugh.

"They both got drunk. The prince has a poor tolerance, opposite to the princess that has high tolerance on liquors. The princess faded when they are about to go home. But the prince was like a knight in shining armor, he saved the princess and bring her at her home, safe and sound, without her father knowing that she go home late."

Ngayon di lang isang luha ang pumatak sakin. Madami na, pero di ko iyon pinunasan. Pumikit ako habang haplos haplos pa rin ang buhok ni baby Jaicell. Parang door knob na pinipihit ang puso ko ngayon at nasasaktan ako. Wala naman na akong sakit sa puso dahil di ko naman na to puso.

Ano namang masakit sa story na kinukwento ko? Nag-inom lang naman sila sa bar at inuwi nung prinsepe ang prinsesa, nakakaiyak ba iyon? Hindi dapat e.. hindi dapat..

"Next day, the day of their wedding, they are suprised to see each other. They didn't expect that they are going to marry each other. The princess cried, she's full of regrets, if only she plead that prince not to marry her. But how? She doesn't know that the prince she's going to marry was the same prince she met before."

"The wedding gone successful. There relationship is not going fine, at first. But as they are being with each other they became closer.. closer and closer.. until they fall inlove with each other.."

"But their story is not a fairytale, the prince left the princess, hurting. And they shall not live happily ever after." I ended up the story.

"Pero Mommy, di po yun fairytale diba? Edi may chance pa po magkabalikan sila kasi wala naman pong 'happily ever after' sa totoong buhay." Jaicell said hopefully.

"There are things that's not meant to be." I said. "Let's go sleep, baby." I asked then I closed my eyes. Mabilis ding nakatulog si baby Jaicell dahil antok naman na talaga siya. Curious lang talaga siya sa story.

.

.

.

.

Hinatid ko ulit sa school si baby Jaicell bago ko maisipang magpunta ulit sa Lady's Coffee. Baka makita ko doon si Darline. Sana nandon siya, kahit ibigay ko pa lahat ng kape doon basta makausap ko lang siya.

Habang nagda-drive ay tumitingin din ako sa gilid ng daan. Napadilat ang mga mata ko, yung dilat na mukha pa din akong tao. Nakita ko kasi si Darline na naglalakad sa gilid ng daan.

Tulala siya. Parang may kumurot sa puso ko. Yung half-sister kong ubod ng sama sakin noon mukhang walking dying cancer patient ngayon. Nasan na ang dating Darline na napapasunod lahat ng mga lalaki dahil sa kagandahan niya?

Kung mawawala siya sa buhay ko pakiramdam ko magiging boring na ang buhay ko. Wala ng aaway sakin para ipamukhang ako ang bida at siya ang kontrabida.

Hininto ko agad ang sasakyan ko sa gilid. Agad akong lumapit sa kanya.

"Darline!" Tinawag ko siya. Lumingon naman siya sakin at kitang kita ko ang panghihina sa mata niya. Bakit ba kasi naglalakad sa gitna ng init ng araw? Di ba uso mag-aircon sa kanya?

"R-red.." Nakangiting tawag niya sakin bago siya natumba. Agad ko siyang sinapo dahil baka mabagok siya. Buti na lang nasapo ko agad.

Naalala ko ang sitwasyon ko noon sa kanya. Parang ako lang dati na madalas na hinihimatay. Sinakay ko siya agad sa kotse ko at medyo nilamigan ang aircon ng kotse.

"Kumapit ka Darline, kapag namatay ka ngayon didiretso ka sa hell. Kaya kung ako sayo, lalaban ako para magpakabait." Pilit akong nagtaray kahit na awang awa na ako sa kalagayan niya ngayon.

Nagkaroon ng pag-asa sa loob loob ko ng medyo dumilat siya tapos ngumiti at nagsalita.

"Sister.."

***
A/N: Maging mabait na tayo kay Darline ah? Good na siya. Hahahaha.