19. Bölüm: Gidemezsin!

2K 123 24
                                    

Yeni ve uzun bir bölümle daha karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar...
05.01.2018
**********
Kızlar da bakışlarını benim baktığım yöne çevirince aynı hızla bana dönmüşlerdi. Dolmak üzere olan gözlerime izin vermeyip onlara bakmaktan vazgeçmiştim.

"Defne..."

"Bence de gidelim, Buket" dedim bir şey söylemesine izin vermeden ve hızlıca barın çıkışına yöneldim. Onlar da arkamdan gelince hızla Ardanın kilidini açtığı arabaya oturdum.

"Defne" diye mırıldandı Buket koluma dokunarak.

"Sonra, Buket" diye mırıldandım. Kimseyle konuşacak halim yoktu gerçekten. İş anlayışı buydu demek ki beyefendinin. Tabi büyükanne geldikten sonra çok vakit geçiremedi sevgili Elenacığıyla.

Ben neden düşünüyordum ki onu? Bana ne yani? Ne hali varsa görsün hayvan herif. Büyükannesine nasıl açıklayacağı da beni ilgilendirmez. Bu yalana ortak olmadan önce düşünecekti.

Evet ya, gideceğim. Nasıl olsa, büyükanne gelmeden önce beni kovmuştu. Aramızda herhangi bir ilişki, bizi bağlayan bir şey olmadığına göre gidebilirdim. En iyisi gitmek.

Sonuçta yalandan da olsa ben o adamla aynı odada kalıyorum. Büyükannenin yanında ister istemez yakın temas kuruyoruz. Başka bir kadına dokunan adamın bana dokunmasına izin veremem.

Araba durduğunda kimsenin bir şey demesine izin vermeden arabadan indim ve hızlıca eve yöneldim. Kapıya vurduktan bir süre sonra Hanife teyze kapıyı açmıştı.

"Erken geldi..." Hanife teyzenin cümlesini bitirmesine izin vermeden içeri girdim ve hızlıca merdivenleri çıktım. "Ne oldu böyle?"

"Yok bir şey, Hanife teyze" diyen Buketin sesini duydum kapıyı kapatmadan önce. Önceden kaldığım odama girip dolaptan bavulumu çıkardım ve o dolaptaki eşyalarımı içine doldurdum. Eşyalarımı katlarken odanın kapısı açılmıştı ama umursamadan işimi yapmaya devam ettim. "Ne yapıyorsun, Defne?"

"Eşyalarımı topluyorum" dedim ve son kıyafetimi de bavula koyduktan sonra banyoya girip ordaki eşyalarımı da aldım.

"Ya ne alaka şimdi? Bir dur, konuşalım" dedi Buket beni durdurmaya çalışarak.

"Defnecim, ani kararlar verme" dedi Alara da Buketi destekleyerek. Etraftaki birkaç parça eşyamı da toplayıp bavula koyduktan sonra fermuarını çekmeden bavulu kucakladım ve odadan çıktım.

"Ani verilmiş bir karar değil ki" dedim Çağrının odasına girdiğimde. Bavulu yatağın üzerine bırakıp bu odadaki eşyalarımı toplamaya başladım. "Büyükanne gelmeseydi gidecektim zaten. Başından beri böyle bir oyuna kalkışmamız saçmalıktı. Büyükanneye gerçekleri söylemeliydik."

"Güzel kokulu, bir konuşun önce."

"Konuşacak bir şey yok, Buket" dedim bavula eşyaları tıkarken. "Ne diyebilirim ki adama? İstediğiyle yatıp kalkabilir. Beni ilgilendiren bir şey yok. Ama ben onun kadar acımasız olmayacağım. Sırf büyükanne için onun gelmesini bekleyeceğim. Ondan sonra gidebilirim."

"Öfkeyle hareket ediyorsun, Defne" dedi Alara yanıma gelip elimdeki kıyafetimi alırken. Yatağa oturup sinirle ellerimi saçlarımın arasından geçirdim. Alara yanıma oturduktan sonra ellerimi tuttu. "Sabırlı olman gerekiyor."

"Yapamam" diye mırıldandım kırgın sesimle. "Ben... onu severken, gözümün önünde başka bir kadına dokunmasını kaldıramam."

"O kadınla aralarında bir şey olduğunu sanmıyorum" dedi Buket diğer yanıma otururken. "Hem belki onun da sana karşı duyguları vardır. Sen söylersen, o da söyler."

KURTARICIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin