İşte yeni bir bölümle daha karşınızdayım. Çok sık bölüm yükleyemiyorum ama bu aralar çok yoğunum gerçekten. Tatilin gelmesini dört gözle bekliyorum. Neyse, iyi okumalar...
02.12.2017
**********
Tam iki hafta. İki haftadır buradaydım. O psikopatla iki haftadır aynı evin içinde yaşıyordum. Hem psikolojik olarak hem de fiziksel olarak çökmüştüm.
Tabi bu iki haftalık süreçte Buket beni sürekli arayıp nerde olduğumu öğrenmeye çalışmıştı. Onu korumak için geldiğim bu yeri, onu tehlikeye atmamak için söylememiştim tabiki. Ama o pes etmeden her gün arıyordu.
İki haftada tam beş serum yemiştim. İlk hafta iki taneyle kurtarmıştım ama ikinci hafta üç olmuştu. Bir sonraki hafta da burda olursam belki de dört olurdu. Bir süre sonra da ölürdüm zaten herhalde.
"Kalk, gidiyoruz." Bir anda açılan kapının ardından sert sesini duyunca yerimde irkildim.
"Ne diyorsun ya?"
"Kalk dedim, Defne" dedi kolumdan tutup yataktan kaldırırken. Yine bayılmamam için temkinli davranıyordu.
"Bırak beni" dedim kolumu kurtarmaya çalışıp.
"Yürü" dedi beni umursamadan ve odadan çıktı.
"Ya nereye gidiyoruz?"
"Gidince görürsün" dedi ve başka bir şey demeden merdivenleri inmeye başladı. Ardından evden çıkıp arabaya bindirdi. Nereye gidiyorduk şimdi böyle? Hey Allahım ya!
Bir süre sonra bir parka gelince şaşkınca ona baktım. Eğlenmeye mi gelmiştik yani? Gerçekten eğlenecek durumdaymışım gibi mi duruyordu ordan bakınca?
"Niye geldik buraya?"
"Karşıya bak" dedi bir yeri göstererek. Bakışlarımı o tarafa çevirdiğimde anında gözlerim dolmaya başladı. Arkadaşlarım. Canları uğruna canımdan vazgeçtiğim arkadaşlarım. Neden gelmiştik ki şimdi buraya? Daha fazla acı çekeyim diye mi? Yoksa onu istemediğim için birisine zarar mı verecekti?
"Neden geldik?"
"Bu kadar mı çok seviyorsun onu?" diye sordu birden ben Arda ve Buketi izlemeye devam ederken. Seviyordum. Hepsini çok seviyordum. Ama birisini farklı seviyordum. Şuan onların arasında olmasa da seviyordum. Bunun artık bir önemi olmasa da, geç de olsa anlamıştım. "Git."
"Ne?" diye sordum şaşkınca ona bakıp.
"Duydun işte, git" dedi tekrar. "Belki beni seversin dedim ama olmadı. Beni sevebileceğine inanmak istedim. Başkasını seven bir kadını daha fazla yanımda tutamam. Sana zarardan başka bir şey vermiyorum. Yaptıklarım için özür dilerim. Bundan sonra seni rahatsız etmeyeceğim. Onları arayıp seni getireceğimi söyledim. Seni onlara vermek için getirdim buraya."
"Gerçekten mi?" dedim söyledikleriyle şaşkın şaşkın suratına bakarken. Burukça gülümseyip başını salladı.
"Git" diye mırıldandı zorla. Hiç beklemeden arabadan indim ve koşarak arkadaşlarıma yöneldim.
"Buket" diye bağırdım sevinçle, yanına yaklaştığımda. Arkasını dönüp beni görünce o da koşarak bana gelmeye başladı. Ortada buluştuğumuzda sıkıca birbirimize sarıldık. Çok özlemiştim. İki haftanın sonunda ilk defa arkadaşıma sarılıyordum. İki haftadır ilk defa görüyordum onu.
"Güzel kokulu" dedi bana sıkıca sarılıp öperken. "Çok özledim seni."
"Ben de" dedim sanki mümkünmüş gibi daha fazla sarılıp. Birden geri çekilip beni incelemeye başladı.
