THE UNFORGIVEN LOVE (under revision)

THE UNFORGIVEN LOVE

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT

"Hey, have you heard the News? Ang gwapo daw ng bagong boss natin." si Erika,tinucked nito ang ilang hibla ng buhok sa tenga at  kulang nalang mangisay sa sobrang kilig.

"Oo nga mars, super gwapo ni sir." Sang-ayon bigla ni kim at para itong mga tangang nagtitilian sa aming bay.

Napailing na lamang ako habang inaayos ko ang aking mga gamit. Wala naman ako mapapala sa dalawang ito kung makikiusyuso rin ako.

"Ang dami kayang body guards dito kanina. wala ngang makalapit sa kanya eh, pero kahit na mars, busog na ako ng nginitian niya ako.Ayieee.." nagtatalon habang tumitili si erika.

Iba na talaga ang tama ng babaeng to. 

" Pero I've heard kay ms. jamie na married na daw siya, sayang naman." humaba ang nguso uli ni erika.

Ta mo'to. Hindi ko alam ko alam kong ano ang pinanghihinayang niya sa sinabi ng head ng HR. Tama pa rin bang pangarapin ang isang lalaking alam mong may asawa na?

"Hooy Anna, diba ngayon ang presentation mo sa bagong product." linapitanako ng dalawa kung lukaret na kaibigan. Oo aminin ko man sa hindi, kaibigan ko ang dalawang ito.

"Mabuti ka pa, makikita mo ng malapitan ang boss natin. pwede ba akong sumama." si kim yun. Nagpalitan ng tingin ang mga ito at si Erika. Siya kong pag-iling sa kanilang kalokohan.

"Kayong dalawa, tumigil na nga kayo sa boss natin. imbes na atupagin niyo na ang binigay ko sa inyong mga assignment, nagkekwentuhan pa kayo dyan."

"Ito naman, masyadong harsh. may dalaw lang teh?" nakataas ang kilay ni kim sakin.

Tinaasan ko rin ng kilay ang dalawa. baka nakakalimutan nitong ako ang boss nila.

"Eh joke lang Friend kaw naman." si kim at hinaplos pa ang aking balikat.

Hindi na ako sumagot at inayos ko muli ang mga dadalhin ko sa presentation. Kaya ayaw kong isama ang dalawang ito sa loob dahil alam kong iba ang aatupagin nito sa conference room.

Isa pa, kailangan kung magpagoodshot sa bagong boss. mahirap na. kahit di ko pa ito kilala o nakikita, pakiramdam ko iba ang aura nito. Base sa naririnig kong kwento mula sa mga nagpresent kahapon ng unang batch nang team, medyo strikto daw at punong puno nang awtoridad ang bagong boss. Ni hindi daw ngumingiti sa kanila.

"Oh siya aalis na ako, ipagdasal niyo ako ha." yun ang lagi kong sabi sa kanila sa tuwing haharap ako sa mga executives ng Kompanya. alam kasi nila na hindi ganun kadali ang humarap sa mga ito.

We are in marketing department. nahati kami sa tatlong team at isa ako sa mga team leader. tapos na ang dalawang team sa pagpresent, kabado ako dahil pagkatapos ng kanilang presentation, mahahaba ang nguso nilang lumabas sa conference room. 

Sabi sa kanila they need to think another plan for the project. masyado daw lame. wala daw pinagkaiba sa iba.

haay..

napabuntong hininga ako habang naglalakad patungo ng conference room.

Sinulyapan ko ang wedding ring sakin kwentas.

"Goodluck for me." sabay halik sa Yellow diamond ring. Saglit akong napaisip. Bakit ko nga ba hindi mabitawan ang singsing na ito sa kabila ng mga paghihirap ko sakin nakaraan?

Hindi ko alam.

Basta ang nararamdaman ko, mahirap magpatawad.

Pinihit ko ang doorknob at tumambad sakin ang mapanuring mukha ng mga Board of Directors.

para akong lilitisin sa mga oras na'to. Although laging ganito ang senaryo sa tuwing humaharap sa kanila, pero kinakabahan pa rin ako.

"Good morning everyone." nakangiting bati ko sa kanilang lahat.

Tango lamang ang sagot sakin ng mga tao.

napansin kong bakante ang pwestong upuan ng CEO. sana nga lang wala siya sa mga oras na'to.

Subalit agad napawi ang pag-iisip ko ng may pamilyar na lalaki na naglakad at nagtungo sa upuan bakante. may kausap ito sa kabilang linya at hindi alintana ang aking presensya.

Gusto kong tumakbo nang mga sandaling ito. 

Not again.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng makumpirmang siya nga iyon.

"Shall we .." natigil din siya ng makita ako sa kanyang harapan.

Hindi ko na alam kung ano nang nangyari.

Bumulwak sakin damdamin ang galit na pilit kong inilibing ng mahabang panahon sakin buhay. Ang pamilyar na poot na wala akong paglagyan kundi ang pasabugin ito sakin pagkatao.

This is not true.

Hindi pwede ang mga nakikita ko.

Ang lalaking ito, siya ang dahilan kung bakit nawala ang lahat sakin, kung bakit kinalimutan ko ang buhay na meron ako, kung bakit nawala ang mga mahahalagang taong pinag-iingatan ko,.

I froze and my hearts never stop drolling.

nanginginig ang lahat ng aking kalamnam at hindi ko magalaw ang aking mga paa.

I want to run.

Run from this reality.

But unfortunately, this reality is chasing me.

at ang walang pusong lalaking ito

is my HUSBAND....